Maurycy Moszkowski

---

Życiorys

Jego rodzice przybyli do Wrocławia z Pilicy koło Zawiercia w 1852 roku, co zapoczątkowało drogę nowego talentu muzycznego. Wyróżniając się wirtuozerią, zyskał uznanie jako wybitny pianista oraz dyrygent, którego umiejętności artystyczne przyciągały uwagę wielu.

W swoim dorobku stworzył kilkaset utworów wirtuozowskich, głównie na fortepian, które cieszyły się dużym uznaniem. W owym okresie były one chętnie wykonywane przez znanych pianistów, stając się jednym z elementów muzycznego kanonu. Kompozycje pedagogiczne Maurycego Moszkowskiego do dzisiaj znajdują zastosowanie w edukacji muzycznej młodzieży, a wiele z nich jest regularnie publikowanych.

Studia muzyczne rozpoczął w Dreźnie, a następnie kontynuował naukę w konserwatorium w Berlinie, gdzie zadebiutował jako pianista w 1873 roku. Już w wieku zaledwie 18 lat przyjął rolę pedagoga w tej instytucji, co świadczy o jego niezwykłych talentach i umiejętności nauczania. W 1897 roku, po wielu latach działalności artystycznej, osiedlił się w Paryżu. Dwa lata później, w 1899 roku, został członkiem prestiżowej Berlińskiej Akademii Sztuk, co dodatkowo podkreśliło jego wkład w świat muzyki.

Kompozycje

Kompozycje Maurycego Moszkowskiego to bogaty zbiór utworów, które odzwierciedlają jego ogromny talent i różnorodność stylistyczną.

• 1892: Boabdil, ostatni król Maurów (Opera w 3 aktach),
• 1896: Laurin (Balet),
• Op. 3 Koncert fortepianowy h-moll,
• Op. 10 Nr 1 Melodia,
• Op. 10 Nr 3 Mazurek,
• Op. 11 Polonez,
• Op. 12 Tańca hiszpańskie,
• Op. 15 Nr 1 Serenada,
• Op. 16 Ballada g-moll,
• Op. 17 Nr 2 Menuet,
• Op. 18 Etiuda,
• Op. 19 „Jeanne d’Arc”,
• Op. 25 pięć utworów, tańce niemieckie na duet fortepianowy,
• Op. 30 Koncert skrzypcowy C-dur,
• Op. 36 8 utworów charakterystycznych (na fortepian),
• Op. 43 Polskie tańce ludowe na duet fortepianowy,
• Op. 58 Nr 3 Près du Berceau,
• Op. 59 Koncert fortepianowy E-dur op. 53,
• Op. 65 Nowe tańce hiszpańskie na duet fortepianowy,
• Op. 71 Suita na dwoje skrzypiec i fortepian,
• Op. 72 15 etiud wirtuozowskich,
• Op. 77 Romance sans paroles,
• Op. 83 Sześć utworów,
• – Nr 1 Elégia,
• – Nr 2 Sur l’Eau,
• – Nr 3 Vieux Pastel,
• – Nr 4 Canon,
• – Nr 5 Chanson populaire,
• – Nr 6 Chanson napolitaine,
• Op. 85 Preludium i fuga na orkiestrę smyczkową,
• Op. 89 Nr 2 Valse mignonne,
• Op. 91 Pięć małych etiud,
• Op. 92 Etiudy na lewą rękę,
• Etiuda Nr 11 As-dur,
• Valse brillante,
• bez nr opusu Valse mignonne.

Jego twórczość jest świadectwem nieustannego poszukiwania inspiracji, które przenikały przez jego dzieła, tworząc niezapomnianą mozaikę dźwięków.

---

Oceń: Maurycy Moszkowski

---