Magdalena Kuźniewska-Kępińska, urodzona 29 maja 1974 roku we Wrocławiu, jest uznaną polską aktorką teatralną. Jej edukacja artystyczna przebiegała na renomowanym wydziale aktorskim PWST we Wrocławiu, który ukończyła w 1997 roku.
Debiutowała na scenie teatralnej rolą Neriny w spektaklu “Komedia pasterska”, który był reżyserowany przez Adama Hanuszkiewicza. Premiera miała miejsce 27 września 1997 roku w Teatrze im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze. Od tego czasu aktorka związała swoją karierę z Teatrem im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, gdzie poznano jej talent i wszechstronność.
Prywatnie jest żoną aktora Andrzeja Kępińskiego oraz mamą córki Miry. Jej życie zawodowe oraz osobiste łączy pasja do sztuki i zaangażowanie w teatr.
Filmografia
Filmografia Magdaleny Kuźniewskiej obejmuje wiele interesujących ról, które ukazują jej talent oraz wszechstronność jako aktorki. Oto kluczowe pozycje w jej karierze:
- 2005: Biuro kryminalne – Maja Wilk, dziewczyna Lamy (odc. 5),
- 2005 – 2006: Tango z aniołem – Maja Brzozowska, żona Mikołaja,
- 2006: Pierwsza miłość – starszy aspirant Agnieszka Kacprzak, policjantka z Komendy Wojewódzkiej Policji we Wrocławiu, która prowadzi dochodzenie dotyczące wypadku spowodowanego przez Pawła Krzyżanowskiego, który prowadził szambiarkę pod wpływem alkoholu,
- 2007: Tajemnica twierdzy szyfrów,
- 2009: Idealny facet dla mojej dziewczyny – kursantka krav maga.
Wybrane role teatralne
Magdalena Kuźniewska, ceniona aktorka, ma na swoim koncie szereg znaczących ról teatralnych, które zdobyły uznanie zarówno wśród krytyków, jak i widzów.
W Teatrze im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze zagrała w wielu przedstawieniach, w tym:
- 1997: Komedia pasterska – Nerina,
- 2000: Opera żebracza – Polly,
- 2001: Przygody Tomka Sawyera – Molly Simon,
- 2001: Kordian – Laura,
- 2002: Komedia sytuacyjna – Doris Sumerskill,
- 2002: Mistrz i Małgorzata – Hella; Pielęgniarka,
- 2002: Kartoteka – Kelnerka; Dziewczyna; Dziennikarka,
- 2003: Wielka woda – Dziewczyna lekkich obyczajów,
- 2004: Opowieści o zwyczajnym szaleństwie – Sylwia,
- 2005: Kantata na cztery skrzydła – Dziewczyna,
- 2005: Dożywocie – Rózia,
- 2006: Espresso – Rosa,
- 2007: Don Kichote – Antonia,
- 2007: Kariera Artura Ui – Dockdaisy,
- 2007: Śmierć Człowieka-wiewiórki – Gudrun Ensslin,
- 2008: Okrutne i czułe – Fizjoterapeutka Cathy,
- 2009: Sztuka dla dziecka – Pani z Sąsiedztwa,
- 2009: Trzy siostry – Olga,
- 2009: Jesteśmy braćmi? – Regina,
- 2009: Scrooge. Opowieść wigilijna o Duchu – Bella; przechodzień; duch; gość,
- 2010: Sztukmistrz. Norwid o Polsce. Norwid o Polakach. Norwid o sztuce,
- 2010: Dobrze – Córka,
- 2010: Przygody rozbójnika Rumcajsa – Księżna Pani,
- 2010: Lilla Weneda – Gwinona,
- 2011: Proces – Panna Bürstner; Dziewczynka,
- 2011: Rozmowy przy wycinaniu lasu – Ethalia.
Również w Teatrze Komedia we Wrocławiu dała się poznać jako:
- 2007: Przyjazne dusze – Susie Cameron.
Przez lata swojej kariery, Magdalena Kuźniewska wykazała się wszechstronnością oraz umiejętnością wczuwania w różnorodne postacie, co czyni ją jedną z najbardziej utalentowanych aktorek swojego pokolenia.
Nagrody
W czasie swojej kariery, Magdalena Kuźniewska zdobyła szereg prestiżowych wyróżnień, które potwierdzają jej niezwykły talent oraz znaczenie w świecie teatru.
- 2005: otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki w sezonie 2004/2005 za rolę Dziewczyny w spektaklu „Kantata na cztery skrzydła”, który napisał Robert Brutter, a w reżyserii Krzysztofa Jaworskiego,
- 2007: uhonorowana „Srebrnym Kluczykiem”, nagrodą dla najpopularniejszego aktora w Jeleni Górze w sezonie 2006/2007 za rolę Rosy w spektaklu „Espresso” autorstwa Lucii Frangione, w reżyserii Małgorzaty Bogajewskiej.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Adam Skorupa | Karolina Muszalak | Baladine Klossowska | Witold Liszkowski | Dariusz Szermanowicz | Antonina Grzegorzewska | Michał Staszczak (rzeźbiarz) | Monika Węgiel | Lech Mrożek | Rudolf Freitag | Agata Kołakowska | Małgorzata Samborska | Gertrud Staats | Roman Kołakowski | Maurycy Moszkowski | Jarosław Marszewski | Spaso | Olga Szomańska | Aleksandra Prykowska | Jacques RossiOceń: Magdalena Kuźniewska