Jacek Baran

---

Życiorys

Muzyka Jacek Baran rozpoczął swoją przygodę w IX Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego we Wrocławiu, gdzie nauczycielem muzyki był znany jazzman Jerzy Pakulski. To właśnie pod jego kierunkiem młody talent miał okazję rozwijać swoje umiejętności w jazzowym zespole, który powstał w ramach szkoły, a występy odbywały się w szkolnej auli.

W 1961 roku Baran grał na gitarze utwory Chucka Berry’ego, co miało ogromny wpływ na jego przyszłą karierę muzyczną. Fascynacja muzyką tego artysty zaowocowała późniejszym repertuarem, który wzbogacony został o utwory takich zespołów jak The Rolling Stones. Rok później, w 1962 roku, założył zespół Zefiry, który działał przy harcówce IV Hufca ZHP, usytuowanej na ul. Sienkiewicza we Wrocławiu. Muzycy grali wówczas adaptacje znanych utworów, w tym kompozycji dwóch wielkich ikon tamtych czasów: Chucka Berry’ego oraz The Kinks.

Jednak w czerwcu 1967 roku zespół Zefiry zakończył swoją działalność. Przez krótką chwilę wiosną 1968 roku, Jacek Baran stał się jednym z współzałożycieli formacji Romuald & Roman, w której nie tylko śpiewał, ale również grał na basie, chociaż jego przygoda z zespołem trwała jedynie przez blisko rok. Odszedł z grupy 24 kwietnia 1969 roku, aby odbyć zasadniczą służbę wojskową, co przyniosło mu pewien czas przerwy w muzycznej karierze.

Najbardziej charyzmatyczny wrocławski rock and rollowiec… Na własne oczy widziałem, że gdy muzycy z zespołu Romuald & Roman zjawiali się na scenie, to ludzie na sali wyli z radości, a gdy Jacek wchodził na scenę to cała sala magicznie cichła… Gdy na którymś z koncertów zawiodła Jackowi gitara basowa i przestała grać, to on zaczął klaskać rękami ponad głową, doprowadzając publiczność do szaleństwa i kończąc występ bez gitary basowej – raczej ważnego instrumentu w gitarowym tercecie. Nigdy wcześniej, ani później nie widziałem podobnie magicznych reakcji publiczności na muzyka.

Krzysztof Wawer (Wietrzne Radio), Grupa Nurt – 1970–1975. Fanpage

W latach 1973–1974 Jacek był wokalistą i perkusjonalistą grupy Nurt, która zdobyła popularność podczas wielu koncertów. Często występowali, w tym na prestiżowej Musicoramie towarzyszącej XI KFPP w Opolu oraz na festiwalu Jazz Jamboree w Warszawie, gdzie zespół został uhonorowany Stypendium im. Krzysztofa Komedy, będąc w fuzji z muzykami Ryszarda Miśka, a występy te były znaczącymi momentami w jego karierze.

W trakcie swoich muzycznych poszukiwań, Jacek odkrył niezwykły talent młodego gitarzysty Jana Borysewicza, którego dostrzegł podczas próby amatorskiego zespołu zorganizowanego w Domu Kultury Śródmieście na Sępolnie. Wkrótce zaprosił go do nowopowstającego zespołu Super Pakt, który znany był z utworów takich jak Romantyczny świat i Uciekajmy, przy czym Jacek pełnił rolę głównego wokalisty.

Nagrań dokonano w Dużym Studiu PR Wrocław w 1974 roku, a zespół w jego składzie liczył między innymi Ewa Wójcik, Zbigniew Wrzos oraz Andrzej Pluszcz na basie, a na perkusji zagrał Ryszard Sroka.

W 1975 roku Jacek powrócił do reaktywowanej formacji Romuald & Roman, po czym wyruszył w podróż do Niemiec, Holandii oraz Stanów Zjednoczonych, gdzie występował zarówno w lokalnych klubach, jak i na ulicach miast. W latach dziewięćdziesiątych dwukrotnie brał udział w reaktywacji Nurtu – na początku tej dekady oraz w 1997 roku. W tym czasie miało miejsce wiele koncertów, w tym ten, który odbył się w klubie „Samo Życie” we Wrocławiu w nocy z 26 na 27 sierpnia 1993 roku.

Co więcej, w krótkotrwałej reaktywacji zespołu Romuald & Roman, która miała miejsce 17 lutego 2001 roku, wystąpił kilkakrotnie, w tym w klubie Stajnia, a jego talent zyskał docenienie również w filmie dokumentalnym o zespole, zatytułowanym Gdzie chłopaki z tamtych lat? (2009).

Aktualnie Jacek Baran wciąż aktywnie występuje występuje w wrocławskich klubach, jak Liverpool, Alibi, czy Vertigo Jazz Club & Restaurant, kontynuując swoją artystyczną podróż z reaktywowanym w 2007 roku zespołem Zefiry.

---

Oceń: Jacek Baran

---