Cezary Gmyz

---

Życiorys

Cezary Gmyz pochodzi z rodziny górniczej. W okresie dzieciństwa mieszkał w takich miastach jak Wałbrzych, Lubin oraz Wrocław, gdzie uczęszczał do IV Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego. Po ukończeniu szkoły średniej w 1986 roku rozpoczął studia z zakresu teatrologii na Wydziale Wiedzy o Teatrze Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, gdzie uzyskał absolutorium. W trakcie swojego akademickiego życia był aktywnym członkiem uczelnianego Niezależnego Zrzeszenia Studentów, pełniąc funkcję wiceprzewodniczącego komisji uczelnianej.

Po ukończeniu studiów, Gmyz podjął pracę w Ministerstwie Kultury, gdzie jednak jego kariera zawodowa szybko zwróciła się ku mediom. Od 1990 roku zaczynał swoją karierę dziennikarską, pracując w takich czasopismach jak „Życie Warszawy”, „Życie”, Redakcja Ekumeniczna TVP oraz w programie informacyjnym Czasy, a także w „Dzienniku Polska-Europa-Świat”. W latach 2003–2007 był związany z tygodnikiem „Wprost”, gdzie w 2006 roku objął stanowisko szefa działu krajowego, a potem szefa działu historia.

Od czerwca 2007 do listopada 2012 roku był reporterem działu krajowego „Rzeczpospolitej”. Główna kontrowersja, która nastąpiła w jego karierze dziennikarskiej, miała miejsce po opublikowaniu artykułu pt. Trotyl na wraku tupolewa. Po tym publikacji został dyscyplinarnie zwolniony przez Zarząd oraz Radę Nadzorczą spółki Presspublica w dniu 30 października 2012 roku. W latach 2011–2012 związany był z tygodnikiem „Uważam Rze” oraz z portalami Niezalezna.pl i „Gazety Polskiej”. Od stycznia 2013 roku pracuje jako dziennikarz w tygodniku „Do Rzeczy”.

W swojej pracy specjalizuje się w dziennikarstwie śledczym, a także tematach religijnych, politycznych oraz historycznych. Jego artykuły dotyczyły ważnych spraw, takich jak afera Art-B, afera hazardowa, sprawa komunistycznego szpiega w Watykanie, którego osobą był Tomasz Turowski, oraz analiza wydarzeń związanych z powstaniem w getcie warszawskim i Erich Koch. W 2015 roku opublikował również jedną z rozmów związanych z tzw. aferą podsłuchową.

W 2003 roku był stypendystą niemieckiej Fundacji Roberta Boscha w Berlinie, a obecnie jest wiceprezesem fundacji Medientandem, która zajmuje się polsko-niemiecką współpracą dziennikarską oraz programem stypendialnym dla dziennikarzy z krajów niemieckojęzycznych. Gmyz był także delegatem świeckim Parafii Ewangelicko-Augsburskiej Wniebowstąpienia Pańskiego w Warszawie na Synod diecezji warszawskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, a także był delegatem tej diecezji na Synod Kościoła XIII kadencji, gdzie członkiem Komisji ds. środków masowego przekazu oraz Komisji ds. prawnych.

W styczniu 2013 roku dołączył do Rady Nadzorczej Telewizji Niezależnej S.A., która zarządza telewizją Republika. Swoje umiejętności dziennikarskie prezentował jako autor programu kulinarnego Kuchnia Polska, a także od września prowadził audycję Z filmoteki bezpieki, której materiały pochodziły z archiwów IPN dotyczących Służby Bezpieczeństwa. Od 1 lipca 2013 roku był częścią Rady Nadzorczej tej stacji.

W marcu 2013 roku Sąd Okręgowy w Warszawie wydał korzystny dla Gmyza wyrok w przedmiocie powództwa przeciwko redaktorowi naczelnemu dziennika „Rzeczpospolita”, Bogusławowi Chrabocie, na mocy którego uwzględnił w pełni powództwo Gmyza oraz nakazał publikację sprostowania w dzienniku. W kwietniu 2013 roku w Wydawnictwie Fronda ukazała się jego książka pt. Zawód: dziennikarz śledczy, będąca szerokim wywiadem z Cezarym Gmyzem, przeprowadzonym przez Piotra Goćka.

W grudniu 2013 roku Sąd Okręgowy w Warszawie prawomocnie uniewinnił Gmyza w sprawie karnej z oskarżenia byłego szefa ABW, Krzysztofa Bondaryka, dotyczącej artykułu Szef ABW i kłopoty jego brata, opublikowanego w „Rzeczpospolitej”. 28 stycznia 2016 roku wspólnie z Anitą Gargas otrzymał honorowe wyróżnienie „Nagrody Watergate” za rok 2015 za materiał Taśmy trzeciej władzy – sędziowskie układy, wyemitowany 10 grudnia 2014 roku w audycji „Zadanie specjalne” w Telewizji Republika.

W wrześniu 2016 roku Gmyz zakończył współpracę z Telewizją Republika, obejmując rolę korespondenta TVP w Niemczech, gdzie pracował do 20 grudnia 2023 roku. Od 2024 roku jest stałym komentatorem w programie publicystycznym #Jedziemy, emitowanym w Telewizji Republika, w której od czerwca tego samego roku pełni funkcję dziennikarza śledczego.

Życie prywatne

Cezary Gmyz jest osobą, która ma siostrę bliźniaczkę o imieniu Justyna. Obecnie jest żonaty z Elżbietą Wrotnowską-Gmyz, która pełni funkcję dyrektorki Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego. Para doczekała się dwóch dzieci: syna Michała oraz córki Karoliny.

Warto również dodać, że Cezary Gmyz jest członkiem Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, co podkreśla jego zaangażowanie w życie religijne. Jego życie prywatne jest zatem związane nie tylko z rodziną, ale również z wyznawanymi wartościami.

Publikacje

Cezary Gmyz jest znanym dziennikarzem śledczym, który w swojej twórczości porusza różnorodne tematy dotyczące aktualnych wydarzeń. Jego publikacje skupiają się na analizie oraz interpretacji współczesnej rzeczywistości.

• Zawód: dziennikarz śledczy. Warszawa: Fronda, 2013. ISBN 978-83-62268-27-6. W tej książce brak numerów stron.
• Co nam Gmyz zgotował? – Przepisy ze szczyptą. Warszawa: Editions Spotkania, 2016. ISBN 978-83-7965-132-0. Ta pozycja również nie zawiera numerów stron.

---

Oceń: Cezary Gmyz

---