Wolfgang Birkner

Birkner był także członkiem NSDAP, nosząc numer legitymacji 3 601 309 oraz członkiem SS z numerem 265 793. Już w we wrześniu 1939 roku wstąpił do Einsatzgruppe IV, która działała na Białostocczyźnie. Stanowiło to początek jego zaangażowania w brutalne działania, jakie miały miejsce na tych terenach.

Po przeniesieniu do Warszawy w październiku 1939 roku, jego rola stała się jeszcze bardziej znacząca. Po niemieckim ataku na ZSRR, na rozkaz generała SS Eberharda Schöngartha, Birkner powrócił do okręgu białostockiego. W okresie od 30 czerwca do 28 sierpnia 1941 roku, kierując Kommando Bialystok, odpowiadał za masowe zbrodnie na Żydach. Jego działalność objęła m.in. brutalne mordy w Białymstoku, Radziłowie, Tykocinie, Zambrowie oraz Łomży. Niezaprzeczalnie, odegrał również kluczową rolę w zbrodni w Jedwabnem.

W 1943 roku, jego kariera wojskowa przyspieszyła, co zaowocowało awansem na kapitana oraz przeniesieniem z powrotem do Warszawy. Tam, 17 lutego 1944 roku, kierował akcją, której celem było zniszczenie archiwum Armii Krajowej oraz Delegatury Rządu RP przy ulicy Poznańskiej 37.

Ostatnie dni Birknera kończą się w niejasnych okolicznościach, gdy został zabity na Pomorzu 24 marca 1945 roku; jednak dokładne miejsce jego śmierci pozostaje nieznane. Ta postać ukazuje, jak złożona i tragiczna była rzeczywistość tamtych czasów, pozostawiając po sobie ślad w historii, który wciąż budzi emocje i kontrowersje.