Kurt Lischka

---

Życiorys

Kurt Lischka przyszedł na świat we Wrocławiu jako syn pracownika bankowego. Ukończywszy studia z zakresu prawa oraz politologii zarówno we Wrocławiu, jak i w Berlinie, związał się z niemieckim systemem sądownictwa. Wstąpił do NSDAP, a następnie 1 czerwca 1933 do SS. Od 1 września 1935 rozpoczął pracę w Gestapo, a w 1938 objął tymczasowo stanowisko szefa Referatu żydowskiego (B4). Dodatkowo znalazł się na czołowej pozycji w berlińskim Centrum ds. Emigracji Żydów. W styczniu 1940 Lischka został kierownikiem Gestapo w Kolonii. W listopadzie tego samego roku został przeniesiony do okupowanej Francji, gdzie pełnił rolę zastępcy Helmuta Knochena, informatorem komendanta Sipo-SD w regionie Île-de-France (KdS Paris).

Począwszy od początku 1942 roku, po ustanowieniu Dowództwa Sipo-SD dla Francji, zajął wyższe stanowisko po swoim poprzedniku. Cieszył się mniemaniem specjalisty w kwestiach żydowskich w hitlerowskim aparacie terroru, odpowiadając za przeprowadzenie deportacji do obozów zagłady i koncentracyjnych około 80 tysięcy Żydów francuskich. W jego kompetencjach znajdowało się wydanie dekretu nakładającego na Żydów noszenie żółtej gwiazdy Dawida, a także organizacja obławy Vel d’Hiv. Działał także w obszarze zwalczania ruchu oporu w Paryżu i okolicy.

W wyniku oskarżenia o korupcję we wrześniu 1943 roku, został wezwany do Berlina, mimo że zarzuty te zostały wkrótce unieważnione. W październiku 1943 Lischka objął kierownictwo sekcji D-1 grupy D IV w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy, który zajmował się wpływami niemieckimi w Protektoracie Czech i Moraw. Pod koniec wojny jego sekcja została ewakuowana do Szlezwika-Holsztynu, gdzie ukrył się jako robotnik rolny w Sankt Peter-Ording.

Dnia 10 grudnia 1945 roku został aresztowany przez brytyjskie wojska okupacyjne. Po początkowym uwięzieniu w Brytyjskim obozie, znalazł się także w rękach Francuzów. Ostatecznie, 2 maja 1947 roku, wydano go w ręce władz czechosłowackich z powodu jego wcześniejszej działalności w Czechach i Morawach. Został jednak zwolniony i 22 sierpnia 1950 roku powrócił do Niemiec Zachodnich. Mimo że sąd francuski skazał go 18 września 1950 roku zaocznie na dożywocie, Lischka prowadził spokojne życie w RFN, gdzie ostatecznie został nawet powołany na sędziego.

Jednakże dzięki staraniom Serge’a, francuskiego prawnika, który przeżył Holocaust, oraz Beate Klarsfeldów, Kurt Lischka we współpracy z dwoma innymi zbrodniarzami wojennymi stanął przed sądem w Kolonii na przełomie lat 70. XX wieku. Wspólnie z nim na ławie oskarżonych znaleźli się: Ernst Heinrichsohn, który był jego pomocnikiem w Paryżu i po wojnie został burmistrzem w Bawarii, a także Herbert Martin Hagen, jeden z wyższych oficerów SD w okupowanej Francji, którego sąd francuski skazał na dożywocie, a po wojnie odniósł sukcesy jako przemysłowiec w RFN. Proces ten uznawany jest za jeden z najważniejszych postępowań przeciwko zbrodniarzom hitlerowskim od czasu głośnego procesu Eichmanna w Jerozolimie, a niektórzy sądzą, że był to ostatni wielki proces zbrodniarzy wojennych.

2 lutego 1980 roku Kurt Lischka został uznany za winnego ludobójstwa i skazany na 10 lat pozbawienia wolności. Natomiast Klarsfeldowie otrzymali wyrok dwóch miesięcy więzienia w zawieszeniu za próbę uprowadzenia Lischki.

---

Oceń: Kurt Lischka

---