Władysław Zarembowicz był ważną postacią w historii harcerstwa oraz Polonii wrocławskiej. Urodził się 20 sierpnia 1918 roku we Wrocławiu, gdzie spędził swoje młodzieńcze lata.
W tragicznych okolicznościach jego życie zakończyło się 30 kwietnia 1944 roku, kiedy to zmarł w obozie Mauthausen. Jego działalność harcerska oraz wkład w społeczność polską w Wrocławiu pozostają w pamięci wielu.
Życiorys
Władysław Zarembowicz przyszedł na świat we Wrocławiu, w rodzinie, która z wielką starannością kultywowała polskie tradycje narodowe. Historia jego rodziny sięga końca XIX wieku, kiedy to osiedliła się w tym pięknym mieście. Od najmłodszych lat z zaangażowaniem uczestniczył w uroczystościach organizowanych przez polskie stowarzyszenia funkcjonujące we Wrocławiu.
W 1926 roku dołączył do Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech, aktywnie uczestnicząc w działalności Wrocławskiej Męskiej Drużyny Harcerskiej im. Bolesława Chrobrego. W latach 1937–1939 pełnił funkcję ostatniego drużynowego tej drużyny. Jego działalność obejmowała również członkostwo w Związku Polaków w Niemczech. Dnia 6 marca 1938 roku brał udział w kongresie tej organizacji, który odbył się w Berlinie.
Dodatkowo, Władysław Zarembowicz współpracował z redakcjami polonijnych czasopism, takich jak Młody Polak w Niemczech oraz Mały Polak w Niemczech. Odpowiadał za kolportaż oraz redagowanie artykułów tych publikacji. Niestety, jego sukcesy i zaangażowanie zostały brutalnie przerwane. 20 września 1939 roku został aresztowany w Kłodzku, gdyż oskarżono go o szpiegostwo na rzecz Polski.
W wyniku śledztwa udowodniono mu, że przekazał polskiemu strażnikowi granicznemu szkice wrocławskiego lotniska wojskowego poprzez swoją krewną mieszkającą w Polsce. W rzeczywistości ów strażnik był agentem niemieckiego kontrwywiadu. W trakcie aresztu, Władysław wielokrotnie zmieniał swoje miejsce odosobnienia, aż ostatecznie trafił do obozu koncentracyjnego, gdzie początkowo był w Buchenwaldzie, a później w Mauthausen.
Według zeznań jednego z jego współwięźniów, Władysław Zarembowicz zginął tam w tragiczny sposób – został spalony żywcem. Po wojnie urna z jego prochami została złożona w rodzinnym grobie, który znajduje się na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu.
W hołdzie dla jego pamięci, od roku 1970 Sportowa Szkoła Podstawowa nr 72 we Wrocławiu nosi jego imię. Ponadto, dnia 20 grudnia 1974 roku, ulicę Główną w osiedlu Strachowice, które zostało przyległe do Wrocławia rok wcześniej, przemianowano na ulicę Władysława Zarembowicza. Nowa ulica usytuowana jest w niedalekiej odległości od lotniska, którego szkice zdobiły jego życie. Jest również patronem 14 Wrocławskiej Drużyny Harcerzy „Bukowina” im. Władysława Zarembowicza.
Przypisy
- Kruszewski T., 1997, Niemiecko-polski spis ulic, placów i mostów Wrocławia 1873-1993, Wydawnictwo uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.
- Informacja na stronie SSP nr 72
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Konstanty Radziwiłł (ur. 1958) | Gottlieb Karl Lange | Agnieszka Dziemianowicz-Bąk | Karol Przywara | Karl Mache | Czesław Borowczyk (polityk) | Hans Alexander | Jan Chmielewski (polityk) | Dawid Jackiewicz | Lina Morgenstern | Marek Twardowski (polityk) | Jerzy Terlecki | Marek Moszczyński (poseł) | Michał Łabenda | Justyna Lewańska | Marcin Krzyżanowski (samorządowiec) | Adolf Korn | Witold Krochmal | Olgierd Dziekoński | Wiesław KaczmarekOceń: Władysław Zarembowicz