Tadeusz Piotrowski (językoznawca)

Swoją edukację rozpoczął w II Liceum Ogólnokształcącym we Wrocławiu, które ukończył w latach 1972–1976. Następnie kontynuował studia w Instytucie Filologii Angielskiej Uniwersytetu Wrocławskiego od 1976 do 1980 roku. Wkrótce po zakończeniu studiów zdobył stopień doktora w 1990 roku, a kolejne awanse naukowe uzyskał w latach 1995 i 2007, osiągając status profesora.

Kariera zawodowa Piotrowskiego obejmowała różnorodne stanowiska. Pracował w Filharmonii Wrocławskiej jako tłumacz publikacji muzycznych oraz pilot zagranicznych solistów od 1979 do 1982 roku. Następnie pełnił funkcję tłumacza w Muzeum Przyrodniczym Uniwersytetu Wrocławskiego do 1987 roku, a także tłumacza języka angielskiego programów festiwalu muzycznego Wratislavia Cantans w latach 1980-1985.

Jako nauczyciel akademicki rozpoczął pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu w latach 1987–1990, a później do 1997 roku uczył na Uniwersytecie Wrocławskim w Instytucie Filologii Angielskiej, gdzie sprawował stanowiska zastępcy dyrektora i dyrektora. W latach 1997–2011 był związany z Uniwersytetem Opolskim, gdzie pełnił funkcję prodziekana, a od 2004 do 2016 roku jako profesor zwyczajny w Wyższej Szkole Filologicznej we Wrocławiu.

Od 2004 roku Tadeusz Piotrowski jest dyrektorem Instytutu Neofilologii w PWSZ w Nysie, a od 2016 roku kontynuuje pracę jako profesor zwyczajny w Instytucie Filologii Angielskiej na Uniwersytecie Wrocławskim. Posiada również bogate życie osobiste; jest synem Edwarda i Katarzyny Piotrowskich oraz ojcem trzech córek.