Rafał Skąpski

---

Życiorys

Rafał Skąpski to postać o bogatym i różnorodnym życiorysie. Ukończył XI Liceum Ogólnokształcące im. Marii Dąbrowskiej w Krakowie, a następnie w latach 1968–1974 studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Po zakończeniu edukacji rozpoczął swoją karierę jako kierownik oddziału warszawskiego Biura Podróży „Almatur”.

W latach 1978–1982 piastował stanowisko naczelnika wydziału w centrali Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a od 1983 roku pracował w Narodowej Radzie Kultury, gdzie od 1986 pełnił funkcję członka i sekretarza generalnego. Równocześnie, od 1990 roku, pracował w wydawnictwach prywatnych, co zaowocowało w 1996 roku założeniem wraz z żoną Amelią Domu Wydawniczego ARS, który zajmował się także dystrybucją książek.

Rafał Skąpski był również aktywny w radio, będąc członkiem zarządu Polskiego Radia w latach 1998–2001. Później, do 2004 roku, sprawował funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Kultury w rządzie Leszka Millera. Swoich sił próbował w wyborach do Sejmu w 2007 oraz w 2015, jednak bez powodzenia. W 2018 roku z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej kandydował na prezydenta Nowego Sącza, kończąc na ostatnim, siódmym miejscu.

W latach 2004–2006 współtworzył z Tadeuszem Górnym audycję poświęconą książkom w programie Pierwszym Polskiego Radia. W 2005 roku został dyrektorem Państwowego Instytutu Wydawniczego, a w 2012 roku pełnił funkcję likwidatora tego instytutu. Odwołano go z tej pozycji w lipcu 2015. Po przeprowadzce do Jazowska, gdzie osiedlił się z żoną, zaangażował się w działalność społeczną.

W 1998 roku objął stanowisko prezesa zarządu Fundacji Kultury Polskiej, a w 2005 roku również został prezesem Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek. Działał w Klubie Przyjaciół Ziemi Sądeckiej jako wiceprezes przez dwie kadencje, a w 2009 roku dołączył do zarządu Społecznego Komitetu Opieki nad Starymi Powązkami im. Jerzego Waldorffa. Należy do Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, a także był pomysłodawcą reaktywacji Nagrody Literackiej m.st. Warszawy, wchodząc w skład jej jury.

Rafał Skąpski to autor wielu publikacji dotyczących kultury, historii oraz genealogii. Jego prace były publikowane w takich czasopismach jak „Twórczość”, „Zdanie”, „Stolica”, „Gazeta Stołeczna”, „Przegląd”, „Trybuna”, „Sądeczanin”, „Wyspa” oraz „Miesięcznik”. W 2019 roku opracował i wydał w „Czytelniku” wspomnienia Zofii z Odrowąż-Pieniążków Skąpskiej, zatytułowane Dziwne jest serce kobiece… Wspomnienia galicyjskie. Książka ta została wyróżniona przez redakcję miesięcznika „Magazyn Literacki Książki” jako wydarzenie edytorskie roku oraz była nominowana do Nagrody Historycznej „Polityki” w 2020 roku. Wraz z Tomaszem Lerskim przeprowadził adaptację radiową tych wspomnień dla Teatru Polskiego Radia, a także gościł w popularnych serialach, takich jak Ekipa (2007) i Plebania (2009).

Odznaczenia i wyróżnienia

Rafał Skąpski, jako uznany twórca i działacz kultury, został odznaczony wieloma prestiżowymi nagrodami i wyróżnieniami za swoje osiągnięcia oraz wkład w rozwój sztuki i literatury. Poniżej przedstawiamy niektóre z jego najważniejszych odznaczeń:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, 2011,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, 1997,
• Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy”,
• Oficer Orderu Sztuki i Literatury, Francja,
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”,
• Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”,
• Odznaka „Zasłużony dla Warszawy”,
• Medal 300-lecia Sankt Petersburga,
• Nagroda im. Andrzeja „Wuja” Potoka, przyznana w 2006 przez Ogólnopolską Komisję Historyczną Ruchu Studenckiego,
• Nagroda im. Jarosława Iwaszkiewicza, 2007, za wybitne osiągnięcia w popularyzacji literatury polskiej,
• Nagroda Honorowa im. Witolda Hulewicza, 2009,
• Nagroda Imienia Władysława Orkana, 2009,
• Laureat Akademii Polskiego Sukcesu.

Wyróżnienia te świadczą o jego znaczącej roli w polskiej kulturze oraz zaangażowaniu w propagowanie literatury zarówno w kraju, jak i za granicą.

---

Oceń: Rafał Skąpski

---