Ewa Ossowska

---

Życiorys

Od roku 1978 Ewa Ossowska osiedliła się w Gdańsku, gdzie podjęła pracę w kiosku na Stogach. W tym okresie nawiązała nieformalną współpracę z Lechem Wałęsą, który mieszkał w sąsiedztwie. Rozwoziła ona wydawnictwa z drugiego obiegu w dziecięcym wózku, a kiosk, w którym pracowała, stał się punktem kontaktowym dla lokalnych aktywistów. Niestety, na krótko przed początkiem strajków, Ossowska straciła stanowisko z powodu rzekomej niezgodności w kasie.

Informacje o strajku od Danuty Wałęsy skłoniły ją do udania się do Stoczni, gdzie włączyła się w prace organizacyjne, takie jak organizowanie żywności oraz kontrolowanie wejść do zakładu. Ewa szybko zyskała uznanie jako utalentowana mówczyni. Biorąc udział w protestach, stała się jedną z osób widocznych w licznych zdjęciach i nagraniach z Stoczni.

16 sierpnia, z decyzją o kontynuowaniu strajku z innymi zakładami pracy, Ossowska pojawiła się przy bramie nr 1 Stoczni, gdzie razem z Henryką Krzywonos, Aliną Pienkowską oraz Anną Walentynowicz zatrzymywała osoby wychodzące, co miało kluczowe znaczenie dla kontynuacji protestów.

W niedługim czasie Ossowska weszła w skład delegacji, która we wrześniu 1980 roku złożyła wniosek o rejestrację związku zawodowego. Została sekretarką Wałęsy, jednak w tym czasie była również monitorowana przez Służbę Bezpieczeństwa pod pseudonimem „Kioskarka”. W kwietniu 1981 roku zakończyła swoją działalność w „Solidarności” z powodu rozczarowania wobec Walentynowicz oraz Wałęsy. Konflikt z Wałęsą miał zrodzić się po tym, jak udzieliła bez jego zgody wywiadu szwedzkiej dziennikarce Mice Larsson.

Ossowska nie wzbudzała zaufania wśród stoczniowców, co przyczyniło się do dalszych trudności. Po tym epizodzie zdała maturę i podjęła pracę jako księgowa. W 1996 roku udała się za chlebem do Gragnano we Włoszech, a w 2014 roku wróciła do Trójmiasta.

Uczestnictwo Ossowskiej w wydarzeniach Sierpnia ’80 zostało uwiecznione w filmie „Solidarność według kobiet” autorstwa Marty Dzido oraz Piotra Śliwowskiego z 2014 roku, a także w książkach „Det började i Gdansk” z 1981 roku oraz „Kobiety Solidarności” z 2016 roku. Jej postać znalazła się na muralu „Kobiety Wolności” na stacji PKM Strzyża w Gdańsku.

Ewa Ossowska jest przykładem przez wiele lat marginalizowanej roli kobiet w wydarzeniach Sierpnia oraz w szerszym kontekście ruchu „Solidarność”. W filmie Andrzeja Wajdy pt. „Wałęsa. Człowiek z nadziei”, jej postać została w sposób symboliczny „wygumkowana” z oryginalnego zdjęcia Wałęsy, co obrazowało marginalizację kobiet w tym ruchu.

W 2021 roku, za swoje wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, Ossowska została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także otrzymała Krzyż Wolności i Solidarności.

Życie prywatne

Ewa Ossowska i jej życie osobiste to temat, który przyciąga uwagę. Po zaledwie roku wspólnego życia rozstała się z mężem, Stanisławem Ossowskim. Ich małżeństwo zakończyło się rozwodem, ale para ma ze sobą syna, Rolanda, który przyszedł na świat około 1979 roku.

Niemniej jednak, Ossowska ma również dwoje innych dzieci – jednego syna oraz córkę, co świadczy o jej bogatej rodzinnej historii.

---

Oceń: Ewa Ossowska

---