Erna Scheffler

---

Życiorys

Erna Scheffler przyszła na świat 21 września 1893 roku we Wrocławiu, w rodzinie o tradycjach kupieckich, złożonej z Paula Friedenthala i Margarethe Kupfermann. Już w młodości pragnęła zrealizować swoje marzenia związane z karierą śpiewaczki. Jednakże po nagłej śmierci ojca, która zmusiła jej matkę do znalezienia opiekuna prawnego, Scheffler zdała sobie sprawę, że przyszłość zawodowa wymaga od niej niezależności.

W wieku siedemnastu lat ukończyła szkołę średnią, zdobywając maturę w placówce edukacyjnej przeznaczonej dla chłopców, co było spowodowane brakiem możliwości uzyskania tego dokumentu w szkołach dla dziewcząt. Po maturze rozpoczęła studia medyczne, jednak wkrótce zmieniła kierunek na prawo, który ukończyła w 1914 roku, zdobywając tytuł doktora. W czasach studenckich była jedyną kobietą w sali wykładowej, co często skutkowało ignorowaniem jej przez profesorów.

Ponieważ wówczas w Cesarstwie Niemieckim kobiety nie miały prawa przystępować do egzaminów państwowych i pracować w zawodach prawniczych, Scheffler poświęciła się działalności w poradniach prawnych oraz pracy jako asystentka urzędnika. W 1916 roku związała się małżeństwem z Fritzem Haslacherem. Dopiero w czasach Republiki Weimarskiej udało jej się z powodzeniem zdać egzaminy państwowe w 1925 roku, a po osiągnięciu dozwolonego wieku dla kobiet, podjęła pracę w służbie cywilnej jako sędzia, stając się jedną z pierwszych kobiet w tym zawodzie w Niemczech. Musiała jednak rozwieść się, ponieważ tylko kobiety niezamężne mogły wykonywać tę profesję.

Po dojściu nazistów do władzy w 1933 roku, straciła swoją posadę z powodu pochodzenia żydowskiego. W czasie II wojny światowej zmuszona była ukrywać się w altanie znajdującej się w berlińskich ogródkach działkowych. Po wojnie, w 1945 roku, powróciła do orzecznictwa w sądzie okręgowym w Berlinie, a cztery lata później przeniosła się do sądu administracyjnego w Düsseldorfie. W trakcie swojej kariery aktywnie starała się promować równouprawnienie kobiet.

Na Niemieckiej Konferencji Prawników w 1950 roku Scheffler przedstawiła referat, w którym odwoływała się do art. 3 ust. 2 konstytucji zachodnich Niemiec, uznając go za fundament legislacji dotyczącej równouprawnienia. W 1951 roku została pierwszą kobietą-sędzią w Federalnym Trybunale Konstytucyjnym, a jako jego członkini wniosła szereg istotnych reform, w tym w 1959 roku, kiedy to sąd przyjął orzeczenie o tzw. ojcowskim głosie decydującym, co oznaczało równe prawa rodziców w sprawach dotyczących ich dzieci.

Po zakończeniu działalności w Federalnym Trybunale Konstytucyjnym, kontynuowała walkę o równouprawnienie kobiet jako publicystka oraz wykładowczyni. Była przekonana, że mimo wprowadzonych reform, luka między prawnym a rzeczywistym równouprawnieniem wciąż istniała. W 1945 roku poślubiła Georga Schefflera (zm. 1975), a z pierwszego małżeństwa miała córkę, Lorę (ur. 1917), która pracowała jako lekarka.

Erna Scheffler zmarła 22 maja 1983 roku w domu swojej córki w Londynie.

---

Oceń: Erna Scheffler

---