Paul Nitsch

Rzemiosło i prace manualne

Paul Nitsch, znany także jako Paweł Nitsch w polskiej literaturze, jest postacią, którą warto przybliżyć, zwłaszcza w kontekście wrocławskiego złotnictwa. Urodził się w 1548 roku we Wrocławiu, a zmarł 12 stycznia 1609 roku. Był to artysta działalności złotniczej, którego wkład w rozwój rzemiosła złotniczego przypada na późny renesans i wczesny barok, szczególnie w ostatniej ćwierci XVI wieku oraz na początku XVII wieku.

Paul Nitsch był synem Fabiana, dobrze znanego wrocławskiego miecznika. W 1573 roku uzyskał tytuł mistrza złotnictwa we Wrocławiu, co otworzyło mu drogę do pracy dla znaczących postaci swojej epoki. Mimo że był protestantem, nawiązał współpracę z biskupem wrocławskim Jerinem oraz z wrocławską kapitułą, zyskując uznanie jako jeden z czołowych złotników Wrocławia.

Artysta ten jest szczególnie zasłużony za wprowadzenie elementów manieryzmu do wrocławskiego złotnictwa oraz za popularyzację techniki trybowania, co znacząco wpłynęło na estetykę ówczesnych wyrobów złotniczych. Miał córkę oraz sześciu synów, z których najstarszy, Fabian, również stał się mistrzem złotniczym, tworząc dla katedry wrocławskiej.

Znane dzieła

Paul Nitsch, wybitny artysta epoki renesansu, pozostawił po sobie szereg wspaniałych dzieł, które świadczą o jego nieprzeciętnym talencie i kunszcie rzemieślniczym. Wśród jego znanych dzieł można wymienić:

  • 1586 r. – dwa srebrne ołtarzyki przenośne, które zostały stworzone dla biskupa Jerina, obecnie znajdują się w skarbcu katedry wrocławskiej,
  • około 1590 r. – srebrny kielich dla biskupa Jerina, który jest obecnie eksponowany w Muzeum Archidiecezjalnym we Wrocławiu,
  • 1591 – największe znane dzieło artysty, składające się z siedmiu srebrnych figur o wysokości metra, które zdobią główny ołtarz katedry wrocławskiej. W zestawie figur znalazły się postacie Chrystusa na krzyżu, Matki Bożej oraz św. Jana Ewangelisty, a na skrzydłach ołtarza figury św. Jana Chrzciciela, św. Wincentego, św. Andrzeja oraz św. Jadwigi. Dodatkowo umieszczono mniejsze medaliony z biustem biskupa Jerina oraz jego herb, a także srebrne ornamenty,
  • 1595 r. – srebrny lawaterz, obecnie również w skarbcu katedry wrocławskiej,
  • 1595 r. – srebrny ołtarzyk dla kościoła św. Bartłomieja w Trzebnicy, o którym wspominają dokumenty przedwojenne, jednak obecnie jest on zaginiony,
  • 1598 r. – srebrny puchar cechowy, należący do wrocławskiego cechu poszewników, również znany z przedwojennych zapisów, ale obecnie zaginiony,
  • 1600 r. – srebrny pacyfikał, który został podarowany przez wrocławską kapitułę Christophowi Poppel von Lobkowitzowi. Obecnie nie jest jasne, czy znajduje się w muzeum w Mielniku, czy w muzeum w Roudnicy – Starzewska podaje różne lokalizacje,
  • przed 1596 r. – blat mensy ołtarzowej, który został podarowany przez wrocławską kapitułę kardynałowi Filippo Spinelli w Pradze, jednak jego obecność jest również nieznana (zaginiony),
  • zestaw srebrnych kościelnych naczyń ołtarzowych, które wrocławska kapituła przekazała do rzymskiego Collegium Germanicum – również zaginiony.

Paulowi Nitschemu przypisuje się także autorstwo dwóch medali: złotego z wizerunkiem biskupa Jerina (1596 r.) oraz srebrnego z autoportretem artysty (1598).

Przypisy

  1. a b c Starzewska s. 71, 75
  2. Starzewska s. 71, 76
  3. a b Starzewska s. 71
  4. Starzewska s. 70 i 74, 75
  5. Starzewska s. 69, 70, 74
  6. a b Starzewska s. 69 i 74
  7. Starzewska s. 68 i 73
  8. Starzewska s. 68
  9. Starzewska s. 72, 73
  10. Witecki s. 20
  11. takie spolszczenie w pracy Starzewskiej
  12. a b Witecki s. 17, 35

Pozostali ludzie w kategorii "Rzemiosło i prace manualne":

Adam Gottlob Casparini | Michael Engler Młodszy

Oceń: Paul Nitsch

★★★★★
Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:16