Melchior von Redern

---

Majątek

Po odejściu swoich braci w 1591 roku, Melchior Redern stał się jedynym posiadaczem rozległych terenów w Czechach oraz na Górnych Łużycach. Właścił jednocześnie tytuł pana feudalnego, mając pod swoją opieką 32 szlacheckich wasali.

Już w 1584 roku, Melchior zainicjował powstanie miasta szlacheckiego, które nazwano Nowym Czeskim Miastem (niem. Böhmisch Neustadt, dzisiejsze czeskie Nové Město pod Smrkem). Motywacją do jego założenia były bogate złoża rudy żelaza oraz cyny, które znajdowały się w okolicy.

Herb Nowego Miasta pod Smrkem zachował element herbu rodziny Redernów – ośmioszprychowe koło umieszczone na błękitnym tle.

Kariera wojskowa

Melchior von Redern, wybitny dowódca, w latach 1575 i 1576 brał udział w działaniach wojennych na Węgrzech, gdzie stawiał czoła zagrożeniu ze strony Turków. W 1577 roku był częścią polskiego wojska przy oblężeniu Gdańska. Dwa lata później, w latach 1578 i 1579, walczył w Niderlandach, gdzie prawdopodobnie znajdował się w służbie arcyksięcia Macieja. Jego kariera wojskowa nabrała tempa w 1581 roku, gdy, pod wodzą króla Stefana Batorego, angażował się w walki przeciwko Moskwie.

Po pewnym czasie powrócił do służby cesarskiej, a w 1582 roku brał udział w Sejmie Rzeszy zorganizowanym w Augsburgu. W 1588 roku znowu zasłynął, tym razem w armii arcyksięcia Maksymiliana, który był kandydatem do korony polskiej. Po klęsce Maksymiliana pod Byczyną i jego uwięzieniu, Melchior objął dowództwo kawalerii, co umożliwiło arcyksięciu uniknięcie konsekwencji wynikających z przysięgi wobec Polaków zawartej w traktacie pokojowym. Wkrótce potem stał się doradcą arcyksięcia oraz marszałkiem nadwornym.

Jednym z największych triumfów von Rederna była bitwa pod Sisak, która miała miejsca 22 czerwca 1593 roku. Tam, jako dowódca pułku kawalerii śląskiej, prowadził zwycięski atak na liczniejszą armię Turków. Jesienią tego samego roku odniósł spektakularne zwycięstwo, dowodząc 1300 jeźdźcami przeciwko dużo większym siłom tureckim. Istnieje także przypuszczenie, że w następnych latach jego wkład miał miejsce w wojnie tureckiej.

W 1596 roku, jako generał porucznik w armii Petera Woka von Rosenberga, dowodził zdobyciem miasta Hatvan 3 września, a w październiku jego osiągnięcia były widoczne w walkach pod Mezőkeresztes. W roku 1598, dowodząc dwu tysiącami żołnierzy, bronił miasta Oradea przed przytłaczającym atakiem tureckim. Jego chwalebne działania podczas oblężenia – szczególnie odpieranie dwunastu szturmów – wykazały zarówno jego rozwagę, jak i determinację. W wyniku tego, 3 listopada, armia turecka ostatecznie odstąpiła.

W wyniku zasług, cesarz wyniósł go na pozycję dowódcy kluczowej twierdzy cesarskiej w Győr na Węgrzech. Otrzymał tytuł cesarskiego barona, a 16 maja 1599 roku został także obdarzony tytułem szlacheckim i nagrodą w wysokości 20 tys. talarów. W 1600 roku, po śmierci feldmarszałka hrabiego Adolfa von Schwarzenberga, von Redern przejął dowodzenie. Już 9 sierpnia 1600 roku przeprowadził szturm na zajętą przez zbuntowanych Francuzów i Walonów miejscowość Pápa, skutecznie rozwiązując problem zrebeliantami i zdobywając miasto. 11 sierpnia 1600 roku powrócił do Wiednia, gdzie, jak przypuszczają źródła, został awansowany ze stopnia pułkownika na feldmarszałka.

śmierć i nagrobek

W 1600 roku, pomimo występujących problemów zdrowotnych, Melchior von Redern postanowił wyruszyć z Wiednia w kierunku Węgier. Niefortunnie, w trakcie tej podróży, jego stan uległ pogorszeniu, co skłoniło go do podjęcia decyzji o powrocie do domu. Niestety, podróż skończyła się tragicznie, gdyż zmarł w drodze.

Jego pogrzeb odbył się 6 stycznia 1601 roku w kościele Znalezienia Krzyża Świętego znajdującym się we Frydlancie. Jego żona, hrabina Katarzyna Redern, zdecydowała się uczcić jego pamięć poprzez wystawienie imponującego pomnika. Koszt wykonania tego dzieła wyniósł 37 tysięcy talarów, a stworzył je holenderski rzeźbiarz Gerhard Hendrik w przeciągu pięciu lat.

Ten nagrobek stał się znany jako jeden z najbardziej monumentalnych w Czechach i uznano go za jeden z najcenniejszych obiektów sztuki sepulkralnej w tym regionie Europy.

---

Oceń: Melchior von Redern

---