Józef Lisowski (trener)

Młodość spędził na treningach biegów krótkich, gdzie osiągnął rekord życiowy na 100 m wynoszący 10.8. Ukończył Akademię Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, a jego kariera trenerska rozpoczęła się w 1979 roku. Zaczynał pracę w szkołach o profilu sportowym, a później związany był z klubem Śląsk Wrocław. Od 2002 roku działał w AZS AWF Wrocław, gdzie kontynuował rozwijanie swojej trenerskiej pasji i wiedzy.

W 1994 roku objął stanowisko trenera polskiej męskiej kadry czterystumetrowców, od tego czasu nieprzerwanie prowadzi tę drużynę. Jego zawodnicy zdobyli wiele prestiżowych nagród, szczególnie w sztafecie 4 x 400 m, w tym trzykrotnie startowali w finałach Igrzysk Olimpijskich (1996, 2000, 2008). Na koncie sztafety znajdują się również sukcesy na arenie międzynarodowej takie jak złoty medal mistrzostw świata w 1999 roku oraz trzy brązowe medale (1997, 2001, 2003), a także srebrny (1998) i brązowy (2002) medal mistrzostw Europy.

Najbardziej emocjonującym momentem w karierze było zdobycie złota mistrzostw świata w 1999 roku, które przyznane zostało jego zawodnikom dopiero w 2009 roku, po dyskwalifikacji amerykańskich rywali. Lisowski dwukrotnie prowadził swoją drużynę do ustanowienia rekordu Polski na stadionie. Pierwszy raz miało to miejsce 9 sierpnia 1997 roku na mistrzostwach świata w Atenach, gdzie zawodnicy uzyskali wynik 2:59.91, łamiąc barierę trzech minut. Wydarzenie to było przełomowe dla polskiej lekkoatletyki, ponieważ nigdy wcześniej nie osiągnięto takiego wyniku, a rekord ten został poprawiony do 2:58.00 22 lipca 1998 roku.

Pod jego okiem najlepsze wyniki osiągali znani zawodnicy tacy jak Robert Maćkowiak, Piotr Rysiukiewicz, Marcin Marciniszyn, Jacek Bocian oraz Piotr Haczek. Jego osiągnięcia zostały docenione również przez środowisko sportowe, co zaowocowało tytułem trenera roku przyznanym przez 'Przegląd Sportowy' w 1998 roku.