Daniel Harrwitz, urodzony 22 lutego 1821 we Wrocławiu, a zmarły 2 stycznia 1884 w Bolzano, to postać, która wywarła znaczący wpływ na rozwój szachów w połowie XIX wieku. Był on nie tylko niemieckim szachistą, ale także regularnym uczestnikiem szachowych kafejek w Londynie oraz Paryżu. Jego umiejętności w grze i błyskotliwy humor uczyniły go ważnym graczem w kręgach szachowych tego okresu.
Harrwitz brał udział w licznych turniejach, stając w szranki z czołowymi osobistościami szachowymi, co przyniosło mu uznanie. W swoim życiu stoczył wiele pamiętnych meczów. Wśród jego rywali znajdował się Adolf Anderssen, z którym zremisował 5-5 w 1848 roku we Wrocławiu. Co więcej, w 1853 roku udało mu się minimalnie wygrać mecz z Johannem Löwenthalem, kończąc go wynikiem 11-10.
Pojawiając się w paryskiej kawiarni szachowej Café de la Régence w 1858 roku, Harrwitz miał okazję zmierzyć się z Paulem Morphym. Pomimo wygranej w dwóch pierwszych partiach, cały mecz zakończył się jego porażką 2-5.
Oprócz osiągnięć na planszy, w 1862 roku Harrwitz wydał swój szachowy podręcznik zatytułowany Lehrbuch des Schachspiels, który szybko zdobył uznanie i popularność w środowisku szachowym.
W latach sześćdziesiątych zdecydował się na porzucenie kariery szachowej i osiedlenie się w malowniczym Bolzano w Tyrolu. Tam korzystał z majątku odziedziczonego po ojcu, ciesząc się urokami życia na łonie natury.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Robert Felisiak | Roman Gotfryd | Marcin Jarosz | Piotr Sabuk | Ryszard Prostak | Maciej Wilusz | Piotr Sozański | Radosław Żabski | Jarosław Zyskowski (ur. 1992) | Mateusz Szczypiński | Zbigniew Jaśnikowski | Franciszek Borkowski | Szymon Walków | Kamil Biliński | Roman Faber | Józef Lisowski (trener) | Tomasz Darski | Mirosław Łopatka | Zdzisław Kostrzewa (piłkarz) | Wiesława RyłkoOceń: Daniel Harrwitz