Jerzy Łukosz


Jerzy Łukosz, znany również pod pseudonimem Johann Keevus, to postać niezwykle istotna w polskiej kulturze literackiej. Urodził się 17 stycznia 1958 roku we Wrocławiu, a jego twórczość obejmuje szeroki zakres: proza, dramat, eseistyka, krytyka literacka oraz tłumaczenia literatury niemieckiej.

Łukosz ma na swoim koncie solidne wykształcenie – ukończył germanistykę na Uniwersytecie Wrocławskim, a także studiował slawistykę na uniwersytecie w Ratyzbonie, co znacząco wzbogaciło jego wiedzę oraz umiejętności literackie.

W 1987 roku obronił pracę doktorską, która poświęcona była dziennikom Tomasza Manna. To wydarzenie stanowiło istotny punkt w jego karierze naukowej oraz literackiej. Debiutował jako prozaik w 1980 roku, kiedy to jego pierwsze teksty ukazały się na stronach prestiżowego czasopisma „Odra”. Dzięki swojej różnorodnej twórczości, Jerzy Łukosz zyskał szacunek i uznanie w środowisku literackim.

Nagrody

Jerzy Łukosz, znany i ceniony pisarz, zdobył wiele prestiżowych nagród w ciągu swojej kariery literackiej. Oto niektóre z nich:

  • 1986 – nagroda im. Włodzimierza Pietrzaka za dzieło Dziedzictwo,
  • 1987 – nagroda im. Wyspiańskiego,
  • 1990 – nagroda im. Stanisława Piętaka,
  • 1992 – nagroda im. Stachury za jeszcze niewydane powieści Afgański romans i Jedno życie, czyli wędrówka dusz,
  • 1999 – Dolnośląski Brylant Roku za powieść Szczurołap z Ratyzbony,
  • 2005 – nominowany do Nagrody Literackiej Nike za książkę Lenora.

Twórczość wybrana

Oto wybrane dzieła Jerzego Łukosza, które ukazują jego bogaty wkład w literaturę. W twórczości tej znajdziemy różnorodne tematy oraz style, które odzwierciedlają jego unikalną perspektywę:

  • Afgański romans,
  • Byt bytujący. Esej o prozie,
  • Czarna kolia (Szczurołap z Ratyzbony),
  • Dziedzictwo,
  • Imperia i prowincje. O literaturze niemieckojęzycznej i polskiej w dwudziestym wieku,
  • Języki prozy,
  • Klauzura w kuszetce. Dziennik,
  • Lenora,
  • Oko cyklonu. Dialog dzieł literackich: Austria – Niemcy – Szwajcaria,
  • Pasje i kantyleny. Szkice o literaturze niemieckojęzycznej,
  • Szeroka woda,
  • Śmierć puszczyka i inne utwory,
  • Terapia jako duchowa forma życia. Ja diaryczne Tomasza Manna.

Każde z tych dzieł jest świadectwem jego kreatywności oraz głębokiego zrozumienia literatury, co czyni je wartościowymi pozycjami w literackim krajobrazie.

Przypisy

  1. Nagroda Nike 2005. nike.org.pl. [dostęp 05.08.2015 r.]

Oceń: Jerzy Łukosz

Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:8