Piotr Milwiw-Baron, urodzony 5 stycznia 1961 roku w Wrocławiu, to wybitny saksofonista jazzowy, uznany kompozytor oraz nauczyciel muzyki. Jego talent muzyczny oraz zaangażowanie w rozwój jazzu w Polsce sprawiły, że od lat zdobywa najwyższe lokaty w prestiżowej ankiecie „Jazz Top”, organizowanej przez pismo „Jazz Forum”.
W szczególności wyróżnia się w kategoriach saksofonu tenorowego i sopranowego, jednak jego umiejętności obejmują również grę na saksofonie altowym oraz barytonowym, co czyni go wszechstronnym artystą, który z powodzeniem porusza się w różnych stylistykach muzycznych.
Życiorys
Piotr Baron, wybitny saksofonista, przyszedł na świat 5 stycznia 1961 roku we Wrocławiu. Pochodzi z rodziny o bogatych tradycjach intelektualnych; jego ojciec, Adam Baron, był lekarzem, pisarzem oraz oficerem, a matka, Marlena Milwiw, to znana polska aktorka.
Kariera muzyczna
Pior Baron jest dumnym absolwentem Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Swoją karierę muzyczną rozpoczął w 1977 roku, a już w 1978 roku zdobył wyróżnienie jako solista na festiwalu Jazz nad Odrą. Kontynuując to, w 1980 roku zajął drugie miejsce na tym samym festiwalu, co potwierdziło jego talent i rosnącą popularność. Jego sukcesy nie zatrzymały się na polskich scenach; w 1984 roku zdobył solistyczne Grand Prix na prestiżowym festiwalu San Sebastián „Jazz Aldia” w Hiszpanii.
W późniejszych latach Piotr wziął udział w nagraniu około setki albumów, współpracując z takimi artystami jak Art Farmer, Eddie Henderson, Victor Lewis oraz John Hicks. Jego twórczość to nie tylko granie – jest także autorem dziesięciu autorskich projektów muzycznych. Wśród nich można wymienić takie albumy jak Take One (1995), Tango (1996) oraz Blue Rain (1997). Jego muzyka obejmuje także utwory takie jak Bogurodzica (2000) oraz Reference (2004), ten ostatni nagrany w Nowym Jorku. Salve Regina (2007), nagrana w Pasadenie, wyróżnia się udziałem amerykańskich muzyków, w tym Ishmaela „Wadada” Leo Smitha oraz Marka „Smitty” Smitha. Kolejnym albumem artysty jest Sanctus, Sanctus, Sanctus (2008), stworzony przy współpracy z Michałem Tokajem, Michałem Barańskim oraz Łukaszem Żytą oraz znamienitymi gośćmi, takimi jak Natalią Niemen i Mieczysławem Szcześniakiem. Pośród jego wydań znajdują się także Kaddish (2011), Jazz na Hrade (2012) oraz Wodecki Jazz (2019).
W 1998 roku otrzymał tytuł koncertmistrza (pierwszy saksofon altowy) w orkiestrze EBU Big Band w Sztokholmie. Jego chęć eksperymentowania z różnorodnymi formami muzycznymi doprowadziła go do współpracy z projektami łączącymi jazz oraz muzykę poważną. Brał udział w takich projektach jak „Monady” Cezarego Duchnowskiego, poemat symfoniczny „Sceny z Macondo” Jacka Niedzieli-Meiry czy suita „Looking for Balance” Krzysztofa Herdzina. Ponadto, był współzałożycielem zespołu Traveling Birds Quintet oraz obecnie prowadzi własne tria, kwartety i kwintety. Współpracuje również z wieloma znakomitymi europejskimi grupami jazzowymi, takimi jak Piotr Wojtasik Group oraz Jaromir Honzak Quartet East.
Jego wszechstronność nie ogranicza się tylko do gry na saksofonie, ponieważ komponował także muzykę dla teatrów, w tym dla Wrocławskiego Teatru Lalek, Narodowego Teatru Starego w Krakowie oraz Wrocławskiego Teatru Współczesnego.
Działalność pedagogiczna, naukowa i publicystyczna
Piotr Baron ma również bogate doświadczenie dydaktyczne. Pracował jako nauczyciel oraz wykładowca saksofonu, harmonii jazzowej oraz improwizacji w Instytucie Jazzu Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nysie, Wrocławskiej Szkole Jazzu oraz Muzyki Rozrywkowej, a także na Kierunku Jazz IKSM Uniwersytetu Zielonogórskiego. Prowadził wykłady otwarte w Stanach Zjednoczonych na University Of California Irvine i California Institute Of The Arts in Valencia. Jego działalność edukacyjna obejmowała również wykłady w Turcji na Ankara Bilkent University oraz w Austrii na Kunst Universitaet Graz. Uczył także na letnich warsztatach jazzowych w Pradze, Lwowie oraz w wielu miastach w Polsce.
Od 1994 roku prowadził program autorski w Polskim Radio Wrocław, a od 2012 roku działa w radioJAZZ.fm. Jako recenzent i publicysta publikował na łamach „Jazz Forum”, a także jest autorem licznych prac naukowych. W okresie od grudnia 2015 roku do sierpnia 2018 roku pełnił funkcję doradcy w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, gdzie był zastępcą dyrektora departamentu.
Praca zarządcza
Od września 2018 roku do listopada 2024 roku sprawował stanowisko dyrektora Polskiej Orkiestry im. Jerzego Semkowa Sinfonia Iuventus. Jego kadencja zakończyła się 22 listopada 2024 roku, kiedy to został odwołany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego z powodu naruszenia przepisów dotyczących finansów publicznych oraz zasad wynagradzania kierowników niektórych podmiotów prawnych.
Nagrody
Piotr Baron, uznawany za wybitnego saksofonistę, zasłużył na liczne wyróżnienia w swojej karierze muzycznej. Jego status artysty firmowego został ugruntowany poprzez współpracę z tak renomowanymi markami jak Cannonball Musical Instruments, Drake Mouthpieces oraz D’Addario Woodwinds.
Od ponad dwudziestu pięciu lat znajduje się w czołówce prestiżowej ankiety „Jazz Top” organizowanej przez magazyn „Jazz Forum”, a w roku 2015 zdobył zaszczytne pierwsze miejsce w kategorii saksofon barytonowy.
Ważnym wydarzeniem w jego karierze była nominacja do nagrody „Fryderyk” jako muzyk roku w trzech latach: 2000, 2004 oraz 2009. Ponadto, dwa jego albumy – „Bogurodzica” oraz „Sanctus, Sanctus, Sanctus” – otrzymały nominację w kategorii płyta roku.
W celu uhonorowania trzydziestu lat pracy w sztuce, Piotr Baron otrzymał Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz Honorową Odznakę Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego. W 2018 roku przyznano mu również Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, co stanowi świadectwo jego wpływu na rozwój polskiego jazzu.
Wybrana dyskografia
Oto wybór dyskografii Piotra Barona, znanego saksofonisty, który w znaczący sposób wpłynął na jazzową scenę muzyczną.
- Take One (1995),
- Tango (1996),
- Blue Rain (1997),
- Bogurodzica (2000),
- Reference (2004),
- Salve Regina (2007),
- Sanctus, Sanctus, Sanctus (2008),
- Kaddish (2011),
- Jazz na Hrade (2012),
- Wodecki Jazz (2019).
Życie prywatne
Piotr Baron jest nie tylko utalentowanym saksofonistą, ale także ojcem znanych muzyków, co dodaje głębi jego dziedzictwu artystycznemu. Jego synem jest gitarzysta i kompozytor, który zyskał popularność jako członek zespołu Afromental – Aleksander Milwiw-Baron. W rodzinie Baronów można również znaleźć wyjątkowego multiinstrumentalistę, Adama Milwiw-Barona, który ma na swoim koncie występy m.in. w zespole Pink Freud, gdzie gra na trąbce.
Przypisy
- Zmiana na stanowisku dyrektora Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus. gov.pl, 21.11.2024 r. [dostęp 25.11.2024 r.]
- Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 05.07.2020 r.]
- wybrana dyskografia P. Barona w serwisie discogs.com. discogs.com. [dostęp 15.02.2018 r.]
- Nominowani i laureaci, Nagroda muzyczna - Fryderyk, Związek Producentów Audio-Video [online], www.zpav.pl [dostęp 26.11.2017 r.]
- Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006 r., s. 58.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Andrzej Ziemiański | Jan Geppert | Aleksander Dębicz | Grażyna Zielińska | Wojciech Seweryn (muzyk) | Małgorzata Kałędkiewicz | Piotr Kokociński | Adam Lesisz | Anna Halcewicz | Otto Ferdinand Probst | Dominik Matwiejczyk | Joanna Gleń | Martyna Raduchowska | Aleksandra Zienkiewicz | Salomon Jadassohn | Maciej Gisman | Adam Sierżęga | Käthe Ephraim Marcus | Jerzy Łukosz | Ryszard Olesiński (aktor)Oceń: Piotr Baron (saksofonista)