Hans Billian

---

Początki kariery

Billian marzył o karierze śpiewaka operowego już od najmłodszych lat. W tym okresie życia wziął udział w przesłuchaniu w Operze Wrocławskiej. Otrzymał jednak wskazówkę, aby przez kolejnych kilka lat nie myśleć o występowaniu na scenie operowej, gdyż jego umiejętności wokalne nie były jeszcze wystarczająco wykształcone.

Billian postanowił wstąpić do służby wojskowej, gdzie spędził dziewięć lat. Po zakończeniu II wojny światowej ponownie podjął próbę zostania śpiewakiem, lecz nie zdobył kontraktu w operze. Przyczyną była kontuzja głosu, którą odniósł podczas swojej służby, co poważnie uniemożliwiło mu rozwój artystyczny jako wokalisty.

Po wojnie Billian osiedlił się w Republice Federalnej Niemiec, gdzie rozpoczął karierę aktorską w teatrach w Hamburgu oraz Wolfenbüttel. Poza tym, dorabiał jako asystent reżysera. Jego debiut filmowy miał miejsce w 1947 roku, kiedy został obsadzony w obrazie Arche Nora.

Jednakże, po pięciu latach pracy w teatrze, Billian postanowił zrezygnować z tej drogi kariery. Decyzję tę podjął głównie z powodu negatywnych recenzji krytyków, które dotyczyły jego gry aktorskiej.

Kariera w dorosłości

W roku 1950 Hans Billian rozpoczął intensywne poszukiwania zatrudnienia w biurach prasowych licznych firm zajmujących się produkcją filmową. W tym czasie otrzymał pracę w Constatin Film, której siedziba znajdowała się w Frankfurcie nad Menem. Jego kariera w tej wytwórni okazała się znacznym sukcesem, ponieważ Billian pełnił funkcję kierownika produkcji. Przez 11 lat, aż do roku 1961, zrealizował wiele projektów, po czym postanowił podjąć inną drogę, zostając niezależnym scenarzystą oraz reżyserem.

Decyzja ta była spowodowana jego wewnętrznym poczuciem ograniczenia, ponieważ „czułem się jak oficer”, przyznawał Billian. W swym dorobku artystycznym zyskał reputację specjalisty od gatunku Heimatfilm, a także stworzył filmy, które stały się klasykami niemieckiego kina, takie jak: So liebt und küßt man in Tirol (1961), Übermut im Salzkammergut (1963) oraz Ich kauf mir lieber einen Tirolerhut (1965).

W latach 1967–1968 Billian powrócił do pracy w Constantin Film, gdzie objął stanowisko głównego scenarzysty. Jednak jego kariera w tej wytwórni zakończyła się niespodziewanie po tym, jak ujawniono, iż zaproponował on alternatywnej firmie filmowej Gloria odrzucony wcześniej scenariusz. W końcówce lat 60. oraz początkach lat 70. Hans Billian skoncentrował się na reżyserii komedii softcore, do najbardziej znanych jego dzieł należy Das Mädchen mit der Heissen Masche z 1972 roku, w którym w głównej roli występowała Sybil Danning.

Reżyser filmów pornograficznych

W 1973 roku, Hans Billian stworzył serię jedenastu krótkometrażowych filmów pornograficznych hardcore, które powstały na zamówienie szwedzkiego przedsiębiorstwa Venus Film. To był moment przełomowy, ponieważ trzy lata później, po zniesieniu zakazu pokazywania filmów pornograficznych w Niemczech, rozpoczął swoją działalność jako reżyser filmów hardcore, które miały maksymalnie 22 minuty długości. W tym właśnie roku zadebiutował długometrażowym filmem fabularnym o tytule Bienenstich im Liebesnest, którego wersja soft znana jest pod nazwą Im Gasthaus zum scharfen Hirschen lub Zimmermädchen machen es gern.

Rok później w jego dorobku filmowym pojawił się Josefine Mutzenbacher – Wie sie wirklich war? 1. Teil, z Patricią Rhomberg w roli głównej. Film ten ukazuje wczesne życie tytułowej postaci, znanej w niemieckiej i austriackiej kulturze kurtyzany, której przygody zostały oparte na powieści erotycznej Josefine Mutzenbacher – Die Lebensgeschichte Einer Wienerischen Dirne von Ihr Selbst Erzählt, publikowanej po raz pierwszy anonimowo w 1906 roku. Autorstwo tej książki przypisywane jest Feliksowi Saltenowi. Produkcja o przygodach Josefine Mutzenbacher zyskała ogromne uznanie i jest uważana za najlepszy film w karierze Billiana, a do tego doczekała się wielu sequeli.

W latach 70. Billian związał się współpracą z producentem Gunterem Otto, co przyniosło wiele owocnych projektów związanych z filmami pornograficznymi. Jednak pod koniec lat 70. i na początku 80. doszło do kryzysu na rynku filmów pornograficznych, co zmusiło reżysera do rezygnacji z pracy w tej dziedzinie. Powrócił do branży w 1990 roku, realizując ostatni film porno dla firmy Tabu, który spotkał się z negatywną oceną krytyków. Wielu z nich podkreślało, że Billian, który miał swoje złote czasy w latach 70., nie był w stanie porównać nowej produkcji do swoich wcześniejszych osiągnięć.

Starość

W ostatnich latach swojego życia Hans Billian zagościł na szklanym ekranie, biorąc udział w dwóch epizodach programu Aktenzeichen XY… ungelöst. Odcinki te nosiły numery 262 oraz 283.

Program ten, podobnie jak polski Magazyn Kryminalny 997, koncentruje się na różnorodnych zagadnieniach kryminalnych, łącząc elementy dokumentalne z rozrywkowymi.

Życie prywatne

Hans Billian przez długi czas dzielił życie osobiste z Patricią Rhomberg, która jest z zawodu asystentką medyczną. Ich związek był nie tylko romantyczny, lecz także zawodowy. Billian przekonał ją, aby spróbowała swoich sił w branży filmowej, co doprowadziło do jej występów w wielu produkcjach pornograficznych, zarówno krótko-, jak i długometrażowych.

Wybrana filmografia

Poniżej przedstawiamy wybraną filmografię Hansa Billiana, który był aktorem i reżyserem, tworzącym w różnych gatunkach filmowych.

• 1963: Übermut im Salzkammergut,
• 1964: Die lustigen Weiber von Tirol,
• 1965: Ich kauf mir lieber einen Tirolerhut,
• 1966: Das Spukschloß im Salzkammergut,
• 1967: Hörig bis zur letzten Sünde,
• 1969: Pudelnackt in Oberbayern,
• 1970: Die fleißigen Bienen vom fröhlichen Bock,
• 1972: Das Mädchen mit der heißen Masche,
• 1976: Josefine Mutzenbacher – Wie sie wirklich war,
• 1977: Kasimir der Kuckuckskleber.

---

Oceń: Hans Billian

---