Ewa Dałkowska

---

Życiorys

Według dostępnych informacji, Ewa Dałkowska jest utalentowaną kobietą, która w 1970 roku zdobyła dyplom na Uniwersytecie Warszawskim. Dwa lata później, w 1972, kontynuowała swoją edukację w PWST w Warszawie. Jej kariera artystyczna rozpoczęła się w latach 1972–1974, kiedy występowała w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach.

W kolejnych latach, od 1974 do 2008 roku, była aktorką Teatru Powszechnego w Warszawie, gdzie zyskała uznanie za swoje role. Po 2008 roku, podjęła współpracę z Nowym Teatrem w Warszawie, co oznaczało nowy etap w jej karierze aktorskiej.

Oprócz swojej działalności artystycznej, Ewa Dałkowska angażuje się również w życie polityczne. Od 2001 roku aktywnie wspiera Prawo i Sprawiedliwość. W 2005 roku była jednym z członków Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego podczas wyborów prezydenckich. Kolejnym krokiem w jej działalności politycznej było członkostwo w Warszawskim Społecznym Komitecie Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w czasie przedterminowych wyborów prezydenckich w 2010.

Obecnie, Ewa Dałkowska dzieli się swoją wiedzą jako wykładowca w Akademii Dobrych Obyczajów w Warszawie. Ponadto, 4 sierpnia 2016 roku została powołana do Kapituły Orderu Odrodzenia Polski, co potwierdza jej znaczenie na polskiej scenie kulturalnej i społecznej.

Życie prywatne

Życie prywatne Ewy Dałkowskiej jest pełne znaczących wydarzeń. Po zakończeniu pierwszego małżeństwa, aktorka zaczęła nowy etap w swoim życiu.

Później, związała się z Tomaszem Miernowskim, który pełnił funkcję szefa produkcji w Zespole Twórców Filmowych „Dom”. W wyniku tego związku, aktorka została matką syna, Ksawerego.

Filmografia

Ewa Dałkowska to jedna z najbardziej rozpoznawalnych postaci w polskim kinie. Jej bogata filmografia obejmuje szereg jej występów w rolach, które zdobyły uznanie widzów oraz krytyków. Przez lata Ewa była częścią wielu produkcji, które w znaczący sposób wpłynęły na polską sztukę filmową.

W 1971 roku zadebiutowała w filmie Niebieskie jak Morze Czarne, w którym odsłoniła swój talent jako uczestniczka obozu. Kolejne lata przyniosły jej wiele ról w znaczących filmach:

• Beniamiszek (1975) – Hanka,
• Noce i dnie (1975) – Olesia Chrobotówna,
• Strach (1975) – kobieta tańcząca w lokalu,
• 07 zgłoś się (serial telewizyjny) (1976) – prostytutka „Markiza” (odc. 2 – Wisior),
• Sprawa Gorgonowej (1977) – Rita Gorgonowa,
• Warszawianka pieśń z roku 1831 (spektakl telewizyjny wg sztuki Stanisława Wyspiańskiego) (1978) – Maria,
• Aktorzy prowincjonalni (1978) – Krystyna Gazda, przyjaciółka Ani z lat szkolnych,
• Bez znieczulenia (1978) – Ewa Michałowska, żona Jerzego,
• Biały mazur (1978) – Wiera Zasulicz,
• Szpital Przemienienia (1978) – doktor Nosilewska,
• Lekcja martwego języka (1979) – Olga Diana, medium,
• Obok (1979) – kochanka Artura,
• Terrarium (1979) – aktorka, przyjaciółka Marii,
• Głosy (1980) – Ewa Domańska,
• Ukryty w słońcu (1980) – Maria,
• Spokojne lata (1981) – Flora,
• Nadzór (1983) – Maria Gabrysiakowa,
• Toccata (1983) – Zofia,
• Życie Kamila Kuranta (1983) – Anna Kurant, matka Kamila,
• Wir (1983) – Róża,
• 111 dni letargu (1984) – Krystyna, tłumaczka „rewidenta”,
• Kobieta z prowincji (1984) – Andzia Cichalska-Solska z d. Głowacka,
• Rok spokojnego słońca (1984) – prostytutka Stella,
• Trzy młyny (1984) – Jadwiga Łowiecka (odc. 1),
• Medium (1985) – Greta Wagner,
• …jestem przeciw (1985) – doktor Krystyna,
• Królewskie sny (1988) – księżna Julianna, żona Witolda,
• Nocny gość (1989) – matka Villona,
• Korczak (1990) – Stefa Wilczyńska,
• Cynga (1991) – pielęgniarka Lucienne,
• Panny i wdowy (1991) – Susanne, córka Eweliny,
• Czarne słońca (1992) – Celina,
• Gorący czwartek (1993) – Godyszowa, żona właściciela okradzionego mercedesa,
• Komedia małżeńska (1993) – Wanda, przyjaciółka Marii,
• Córy szczęścia (1999) – Elka, właścicielka łodzi-hotelu,
• Torowisko (1999) – matka Marii,
• Trędowata (1999–2000) – Idalia Elzonowska,
• Przedwiośnie (2001) – księżna Szczerbatow-Mamujew,
• Szpital na perypetiach (2001) – siostra Gerlach,
• Oficer (2004) – matka Aldony Ginko,
• Skazany na bluesa (2005) – dyrektor technikum,
• Okazja (2005) – bezdomna (odc. 7),
• Kawałek nieba (2006) – Róża,
• Stary człowiek i pies (2008) – Ewa Kulczyńska, żona Marka,
• Mistyfikacja (2010) – Jadwiga Witkiewicz, żona Witkacego,
• Prawo Agaty (2012) – Izabela Grabowska (odc. 13),
• Głęboka woda (2013) – matka Bolka (odc. 21),
• Body/Ciało (2015) – Ewa, przyjaciółka prokuratora,
• Smoleńsk (2016) – żona Prezydenta,
• Artyści (2016) – Helena, sprzątaczka-medium,
• Dziura w głowie (2018) – matka aktora,
• Ojciec Mateusz (2019) – Helena,
• Śniegu już nigdy nie będzie (2021) – matka Żeni w późnym wieku; rola dubbingowana przez Wiktorię Gorodeckają,
• Teściowie (2021) – matka Małgorzaty,
• Przejście (2021) – ciotka,
• Teściowie 2 (2023) – matka Małgorzaty.

Dubbing

• 2018: Mary Poppins powraca – kuzynka Topsy,
• 2010: Harry Potter i Insygnia Śmierci – Petunia Dursley,
• 2007: Harry Potter i Zakon Feniksa − Petunia Dursley,
• 2004: Rogate ranczo − Pearl,
• 2004: Harry Potter i więzień Azkabanu − Petunia Dursley,
• 2002: Harry Potter i Komnata Tajemnic − Petunia Dursley,
• 2001: Harry Potter i Kamień Filozoficzny − Petunia Dursley.

Role teatralne

Oto zestawienie znaczących ról teatralnych, które zagrała Ewa Dałkowska w różnych przedstawieniach na przestrzeni lat:

• 2008: Przyjacielowi, który nie uratował mi życia, w reżyserii Michała Sieczkowskiego, odbyło się w Przestrzeni Wymiany Działań Arteria,
• 2009: (A)pollonia, pod kierunkiem reżysera Krzysztofa Warlikowskiego, w Nowym Teatrze w Warszawie,
• 2010: Prymas w Komańczy na Scenie Faktu, reżyser Paweł Woldan, w roli Julii Brystygier,
• 2019: Wieczernik, w Teatrze Telewizji TVP, w reżyserii Krzysztofa Tchórzewskiego, w roli Marii Magdaleny.

Odznaczenia i nagrody

Lista wyróżnień i nagród przyznanych Ewie Dałkowskiej jest doskonałym odzwierciedleniem jej osiągnięć oraz wkładu w polską kulturę. Wyróżnienia te mogą być uznawane za potwierdzenie jej talentu oraz pasji do sztuki.

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2015),
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2007),
• Brązowy Krzyż Zasługi (1979),
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2007),
• Medal „Pro Patria” (2023),
• Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (2011),
• Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2021).

---

Oceń: Ewa Dałkowska

---