Wieża ciśnień na Karłowicach

Wrocławska firma budowlana Lolat Eisenbeton Breslau A.G., specjalizująca się w konstrukcjach żelbetowych, odpowiadała za budowę tej imponującej struktury. W 1930 roku, po przyłączeniu Karłowic do Wrocławia, miejscowy wodociąg przeszedł pod zarząd przedsiębiorstwa miejskiego. Od tego momentu wieża zyskała nową rolę jako zbiornik końcowy, który regulował ciśnienie w sieci wodociągowej.

W 1979 roku wieża została wpisana do rejestru zabytków, a w 1985 roku wyłączono ją z eksploatacji. Do 2004 roku jej wnętrze było wykorzystywane przez Sekcję Grotołazów Wrocław, jako miejsce do treningów technik linowych. W 2012 roku władze Wrocławia wystawiły wieżę na sprzedaż, a w 2013 roku została zakupiona przez Gminę Wrocław.

Obecnie wieża służy jako maszt nadawczy dla sieci telefonii komórkowych, a anteny umieszczone są na jej kondygnacji z tarasem. Architektura wieży wpisuje się w nurty modernizmu, ukazując minimalizm ozdobnych form. Budowla podzielona jest na cztery zasadnicze części: podstawę, trzon, głowicę oraz belweder z tarasem widokowym. Jej podstawa jest osiemką, natomiast dwie kolejne części mają formę okrągłych cylindrów.

Sesja estetyki wieży podkreślają gzymsy oraz lizeny zdobiące trzon, a belweder wspierają osiem kolumn, które razem z wklęsłymi ścianami tworzą harmonijny kształt. Całość wieńczy wyjątkowy model sfery niebieskiej na kopule. Całkowita wysokość obiektu wynosi 46 m, a jego zbiornik na wodę osiąga średnicę około 9 m i wysokość 7,5 m.

Wieża ciśnień zajmuje centralne miejsce na placu Daniłowskiego, będąc nie tylko punktem orientacyjnym, ale także architektoniczną dominantą, która wyróżnia się w krajobrazie osiedla. Przyciąga uwagę zarówno mieszkańców, jak i turystów, którzy mogą podziwiać piękno tego zabytkowego obiektu oraz interesującą historię związana z jego istnieniem.