Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne we Wrocławiu


Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne we Wrocławiu jest ważnym ośrodkiem kształcenia duchownych w regionie, szczególnie dla osób pragnących zostać księżmi katolickimi. To seminarium, ulokowane w sercu Wrocławia, pełni kluczową funkcję w archidiecezji wrocławskiej, kształcąc przyszłych duchownych zgodnie z nauczaniem Kościoła.

W jego murach studenci zdobywają wiedzę teologiczną, a także rozwijają swoje umiejętności pastoralne, co stanowi fundamentalny element ich przyszłej działalności duszpasterskiej. Seminarium nie tylko zapewnia edukację akademicką, ale także wspiera duchowy rozwój kandydatów do kapłaństwa.

Historia

Wrocławskie Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne ma bogatą historię, sięgającą XVI wieku. Zostało założone przez biskupa Kaspra z Łagowa w październiku 1565 roku, w odpowiedzi na postanowienia Soboru Trydenckiego. Na początku swojej działalności formowało duchownych z terenów od Śląska Cieszyńskiego aż po Brandenburgię. Jego pierwszym rektorem był kanonik dr Teodor Lindanus.

Pierwsi alumni byli zakwaterowani w jednym z budynków kapitulnych, a wykłady odbywały się w kościele św. Marcina. W 1572 roku zaczęto budować specjalny gmach dla alumnów, znany jako Alumnat, zlokalizowany nad Odrą. Jednak w 1575 roku wrocławski biskup Marcin Gerstmann, mając na względzie ochronę alumnów przed wpływami protestanckimi, zdecydował się na przeniesienie seminarium do Nysy, gdzie zaczęli prowadzić jezuici.

W 1656 roku seminarium wróciło do Wrocławia, a w 1702 roku kształcenie kleryków przeniesiono na powstałą wtedy dwuwydziałową Akademię Leopoldyńską. Później alumnów kierowano do nowo utworzonego w 1811 roku Uniwersytetu. Przez wiele lat studiowanie teologii trwało siedem semestrów, co później wiązało się z rocznym przygotowaniem do pracy duszpasterskiej w Alumnacie.

Od 1895 roku studenci teologii mieszkali w nowym Collegium Georgianum, które mieściło się przy pl. Katedralnym 14. W międzyczasie klerycy osiedlili się w odbudowanym w 1731 roku Alumnacie na Ostrowie Tumskim. Jednakże okres formacji w seminarium został wydłużony przez Stolicę Apostolską do 6 lat, co sprawiło, że dotychczasowy gmach okazał się niewystarczający. W 1935 roku zainaugurowano nowy Alumnat, znany jako Albertinum, w dzielnicy Karłowice, przy obecnej ulicy Przybyszewskiego.

Po drugiej wojnie światowej, seminarium wznowiło działalność 8 października 1947 roku, przyjmując 24 alumnów. W okresie powojennym edukacja przygotowała i uformowała około 1500 księży, którzy swoją posługę sprawowali nie tylko w archidiecezji wrocławskiej, ale także w wielu krajach Europy i poza jej granicami.

W 1968 roku Stolica Apostolska erygowała Papieski Wydział Teologiczny, co umożliwiło dalszy rozwój naukowy seminarium. Natomiast w latach 1990-2019, pod przewodnictwem ks. kardynała Henryka Gulbinowicza, wprowadzono innowacyjny program – Annus Propedeuticus, który stanowił specjalną formację dla kleryków na ich pierwszym roku, odbywającą się w klasztorze pocysterskim w Henrykowie.


Oceń: Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne we Wrocławiu

Średnia ocena:4.72 Liczba ocen:22