Sławomir Rotkiewicz

Jego kariera sportowa rozpoczęła się w młodym wieku, gdy był zawodnikiem AZS-AWF Warszawa w latach 1965-1971, a następnie reprezentował Lotnika Warszawa w latach 1972-1975. Od 1976 roku był związany z Legią Warszawa. Fascynację pięcioboju odkrył w 1972 roku, po wcześniejszym treningu w pływaniu.

Największe osiągnięcia Rotkiewicza zebrane w dokumentach to drużynowe mistrzostwa świata w 1977 i 1978 roku. W obu latach miał zaszczyt współzawodniczyć z Januszem Pyciak-Peciakiem oraz Zbigniewem Paceltem, co niewątpliwie miało wpływ na jego rezultaty i rozwój sportowy. Indywidułalne mistrzostwa w 1978 zaowocowały 11 miejscem, a wcześniej, w 1976 i 1977 roku, zdobył brązowe medale na mistrzostwach Polski.

We władzach sportowych jego nazwisko pojawia się także w kontekście igrzysk olimpijskich w Montrealu w 1976 roku, gdzie pełnił rolę rezerwowego. Po zakończeniu kariery zawodniczej w 1979 roku, ukończył studia na Wydziale Samochodów i Maszyn Roboczych Politechniki Warszawskiej, a następnie zdecydował się na emigrację do Stanów Zjednoczonych, osiedlając się w Houston.

Warto również dodać, że Sławomir Rotkiewicz jest starszym bratem Anny Rotkiewicz, co może świadczyć o rodzinnych tradycjach oraz również o pasji do sportu w rodzinie Rotkiewiczów.