Quirinus Kuhlmann


Quirinus Kuhlmann, znany również jako Kwirynus, to postać, która w sposób niezwykły wpisała się w historię literatury niemieckiej oraz mistyki barokowej. Urodził się 25 lutego 1651 roku we Wrocławiu, a swoje życie zakończył tragicznie 4 października 1689 roku w Moskwie.

Już w młodym wieku, zanim stał się poetą laureatem w 1672 roku, Kuhlmann publikował swoje pierwsze wiersze jako uczeń. Jego dzieła odzwierciedlają przenikliwe myśli oraz wpływy literackie epoki, a w szczególności pism mistyków takich jak Jakub Böhme oraz Johann Rothe.

Jego poglądy i proroctwa o nadchodzącym królestwie eschatologicznym, które głosił podczas podróży do krajów takich jak Anglia, Francja, Rosja czy nawet Turcja, przyniosły mu zarówno uznanie, jak i kontrowersje. Za swoje przekonania zapłacił najwyższą cenę – został spalony na stosie w Moskwie jako religijny wichrzyciel. Ten tragiczny koniec wizerunku Kuhlmanna oznacza nie tylko jego osobisty dramat, ale również ukazuje napięcia i zagrożenia, które towarzyszyły myślicielom i artystom w XVIII wieku.

Dzieła

Quirinus Kuhlmann był twórcą, którego dorobek literacki odbija się w wielu publikacjach. Oto niektóre z jego dzieł:

  • „Ausgewählte Dichtungen”, wydane w Potsdam: Hadern, 1923.,
  • „Entsprossene Teutsche Palmen”, red. Robert L. Beare, w: Journal of English and Germanic Philology 52 (1953), 346-371.,
  • „Himmlische Libes-Küsse”, red. Birgit Biehl-Werner, Tübingen: Niemeyer, 1971 (repr. wydania z Jena 1671),
  • „Kühlpsalter”, red. Robert L. Beare, Tübingen: Niemeyer, 1971 (repr. wydania z Amsterdam 1684-86),
  • „Neubegeisterter Böhme”, Stuttgart: Literar. Verein, 1995 (repr. wydania z Leiden 1642).

Oceń: Quirinus Kuhlmann

Średnia ocena:4.93 Liczba ocen:6