UWAGA! Dołącz do nowej grupy Wrocław - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Piotr Sieklucki

Beata Ilczyszyn

Beata Ilczyszyn


Piotr Sieklucki jest ważną postacią polskiej sceny teatralnej, urodził się 28 grudnia 1980 roku we Wrocławiu. Jako reżyser oraz aktor teatralny, współpracuje nad wieloma znaczącymi projektami w dziedzinie sztuki. Jest również współzałożycielem oraz dyrektorem Teatru Nowego w Krakowie, gdzie jego wizja artystyczna i zarządcza ma kluczowe znaczenie.

Oprócz oczywistych osiągnięć teatralnych, Piotr Sieklucki pełni rolę menadżera kultury, a jego działalność obejmuje nie tylko reżyserię, ale także tworzenie i realizację licznych projektów, które łączą sztukę z aktywnością społeczną. Jego praca została doceniona, co potwierdzają różne prestigowe nagrody w jego dorobku.

Życiorys

Piotr Sieklucki to wszechstronny artysta łączący w sobie talenty menedżera kultury, aktora oraz reżysera. Swoją karierę sceniczną rozpoczął w roku 2002, debiutując w spektaklu zatytułowanym „Griga obchodzi imieniny”, opartym na twórczości Antoniego Czechowa, którego równie sam reżyserował. W 2005 roku zakończył edukację na PWST w Krakowie.

Sieklucki był również aktywny w krakowskich teatrach. W 2005 roku współpracował z Grupą Rafała Kmity, a także występował w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej. Jego pasja do teatru zaprowadziła go do zakupu Teatru Nowego Proxima w 2006 roku, gdzie piastuje funkcję Dyrektora Naczelnego i Artystycznego.

W dotychczasowej karierze zrealizował liczne spektakle, które powstały zarówno na deskach kierowanego przez niego Teatru Nowego w Krakowie, jak i na innych polskich scenach w takich miastach jak Kielce, Łódź, Wrocław, Gniezno, Słupsk czy Uljanowsk w Rosji. Prace Siekluckiego opierają się na prozie, która obejmuje zarówno klasyczne dzieła (Czechow, Witkacy, Gombrowicz), jak i utwory współczesne (Jerofiejew, Witkowski).

Od kilku lat artysta tworzy również własne muzyczne spektakle, takie jak „Królowa” poświęcona Freddiemu Mercury’emu oraz „Kazik ja tylko żaryowałem”. Na scenie zagrał w znaczących rolach, takich jak Częstochowska w spektaklu „Kora.Boska” oraz Grzegorz Ciechowski w przedstawieniu „Nie pytaj”.

Sieklucki jest wyróżniony tytułem stypendysty Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Prezydenta Miasta Krakowa. Zdobył również wiele prestiżowych nagród, włączając w to Nagrodę im. Stanisława Wyspiańskiego, przyznawana przez Radę Miasta Krakowa oraz samego Prezydenta Miasta.

Kontrowersje

Działalność Piotra Siekluckiego w obszarze adaptacji i reżyserii często prowadzi do licznych kontrowersji. Przykładem jest premiera spektaklu Lubiewo, opartego na głośnej powieści Michała Witkowskiego, która została przyćmięta doniesieniami mówiącymi o tym, że nie udało się znaleźć aktorów do odgrywania głównych ról w Krakowie. Powodem tego stanu rzeczy miała być rzekoma zbyt mocna narracja scenariusza.

Wielki skandal wybuchł również przy okazji przygotowywanego przez Siekluckiego spektaklu Dracula, inspirowanego dziełem Brama Stokera. W tej wersji z tekstami czerpano z pisarzy takich jak Markiz de Sade, Piero Paolo Pasolini oraz Maria Janion. Tego rodzaju podejście nie spotkało się z aprobatą kierownictwa kieleckiego teatru; dyrektor Piotr Szczerski zdecydował o zerwaniu współpracy z reżyserem zaledwie miesiąc przed premierą, nazywając adaptację „pozbawioną dramaturgii artystyczną hucpą”.

Decyzja Szczerskiego wywołała kolejne kontrowersje w środowisku teatralnym, co świadczy o podzieleniu opinii o twórczości Siekluckiego.

Ważniejsze spektakle

W dorobku artystycznym Piotra Siekluckiego znalazły się liczne spektakle, które w znaczący sposób wpłynęły na rozwój polskiego teatru.

  • 2007: Pijany na cmentarzu na podstawie Marka Hłaski, w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach,
  • 2008: Jaskinia filozofów, na podstawie dzieł Zbigniewa Herberta, Teatr Nowy w Krakowie,
  • 2008: Nocą na pewnym osiedlu, autorstwa Herberta Bergera, Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach,
  • 2008: Trans-Atlantyk, czyli antypolska robota, według Witolda Gombrowicza, Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach,
  • 2010: Kariera Nikodema Dyzmy, na podstawie Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach,
  • 2011: Pożegnanie jesieni, adaptacja dzieła Witkacego, Wrocławski Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego,
  • 2011: Lubiewo, na podstawie Michała Witkowskiego, Teatr Nowy w Krakowie.

Każde z tych przedstawień wyróżniało się unikalnym podejściem do materiału literackiego, co przyczyniło się do ich sukcesu.

Nagrody

Piotr Sieklucki zdobył liczne wyróżnienia w swoim dorobku artystycznym. Oto niektóre z jego najważniejszych nagród:

  • 2005: Został doceniony Nagrodą Mediów, która wyróżnia aktorów o silnej osobowości scenicznej, oraz otrzymał nagrodę w wysokości 100 euro od sponsora za rolę Ojca Laurentego w przedstawieniu „Romeo i Julia” Williama Szekspira, które odbyło się podczas Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi,
  • 2006: Teatr Nowy z Krakowa uzyskał nagrodę „za inicjatywę” za spektakle „Historie Petra Zelenki” oraz „Griga obchodzi imieniny” podczas X Ogólnopolskiego Festiwalu Komedii „Talia” w Tarnowie,
  • 2008: Otrzymał „Dziką Różę” dla najlepszego spektaklu sezonu 2007/2008 za „Trans-Atlantyk” w Teatrze im. Żeromskiego w Kielcach,
  • 2009: Nagroda „Dzika Róża” za najlepsze przedstawienie sezonu 2008/2009 za spektakl „Nocą na pewnym osiedlu” (Kielce),
  • 2021: Zdobył Nagrodę im. Stanisława Wyspiańskiego, przyznawaną przez Prezydenta Miasta Krakowa,
  • 2021: Otrzymał również nagrodę za reżyserię spektaklu „Kazik, ja tylko żartowałem” na Festiwalu Komedii Talia.

Przypisy

  1. Ryszard Kozik: Dziś prawdziwej cenzury już nie ma. Gazeta Wyborcza Kraków, 13.02.2012 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  2. Lidia Cichocka: Za ostre i za wulgarne. Echo Dnia, 10.02.2012 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  3. Kielce. Premiery „Drakuli” nie będzie. e-teatr, 10.02.2012 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  4. Jakub Wątor: Skandal w teatrze. Odbytnica na scenie nie przejdzie. Gazeta Wyborcza Kielce, 10.02.2012 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  5. Jakub Wątor: W Kielcach nie chcą Draculi, Sade’a i Siekluckiego. Gazeta Wyborcza Kraków, 11.02.2012 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  6. Dominika Bierczyńska: Lubiewo w Teatrze Małym – recenzja. plasterlodzki.pl, 06.02.2012 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  7. Magda Piekarska, Renata Radłowska, Ryszard Kozik: ‘Lubiewo’: Zagrają wrocławianie, bo krakowscy aktorzy nie chcieli. gazeta.pl, 20.10.2011 r. [dostęp 11.02.2012 r.]
  8. Julia Rup: Śmiech podszyty strachem. teatrakcje.pl, 13.11.2011 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  9. Krakowscy aktorzy przestraszyli się „Lubiewa”?. Gazeta Wyborcza Kraków, 19.10.2011 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  10. Niecodzienni. Piotr Sieklucki. dialogfestiwal.pl. [dostęp 19.02.2012 r.]
  11. Zaczęło się od skandalu – z Piotrem Siekluckim, Dyrektorem Teatru Nowego w Krakowie, rozmawia Olga Ptak. e-splot.pl, 01.08.2007 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  12. a b c d e Piotr Sieklucki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 19.02.2012 r.]

Oceń: Piotr Sieklucki

Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:20