Piotr Sieklucki


Piotr Sieklucki jest ważną postacią polskiej sceny teatralnej, urodził się 28 grudnia 1980 roku we Wrocławiu. Jako reżyser oraz aktor teatralny, współpracuje nad wieloma znaczącymi projektami w dziedzinie sztuki. Jest również współzałożycielem oraz dyrektorem Teatru Nowego w Krakowie, gdzie jego wizja artystyczna i zarządcza ma kluczowe znaczenie.

Oprócz oczywistych osiągnięć teatralnych, Piotr Sieklucki pełni rolę menadżera kultury, a jego działalność obejmuje nie tylko reżyserię, ale także tworzenie i realizację licznych projektów, które łączą sztukę z aktywnością społeczną. Jego praca została doceniona, co potwierdzają różne prestigowe nagrody w jego dorobku.

Życiorys

Piotr Sieklucki to wszechstronny artysta łączący w sobie talenty menedżera kultury, aktora oraz reżysera. Swoją karierę sceniczną rozpoczął w roku 2002, debiutując w spektaklu zatytułowanym „Griga obchodzi imieniny”, opartym na twórczości Antoniego Czechowa, którego równie sam reżyserował. W 2005 roku zakończył edukację na PWST w Krakowie.

Sieklucki był również aktywny w krakowskich teatrach. W 2005 roku współpracował z Grupą Rafała Kmity, a także występował w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej. Jego pasja do teatru zaprowadziła go do zakupu Teatru Nowego Proxima w 2006 roku, gdzie piastuje funkcję Dyrektora Naczelnego i Artystycznego.

W dotychczasowej karierze zrealizował liczne spektakle, które powstały zarówno na deskach kierowanego przez niego Teatru Nowego w Krakowie, jak i na innych polskich scenach w takich miastach jak Kielce, Łódź, Wrocław, Gniezno, Słupsk czy Uljanowsk w Rosji. Prace Siekluckiego opierają się na prozie, która obejmuje zarówno klasyczne dzieła (Czechow, Witkacy, Gombrowicz), jak i utwory współczesne (Jerofiejew, Witkowski).

Od kilku lat artysta tworzy również własne muzyczne spektakle, takie jak „Królowa” poświęcona Freddiemu Mercury’emu oraz „Kazik ja tylko żaryowałem”. Na scenie zagrał w znaczących rolach, takich jak Częstochowska w spektaklu „Kora.Boska” oraz Grzegorz Ciechowski w przedstawieniu „Nie pytaj”.

Sieklucki jest wyróżniony tytułem stypendysty Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Prezydenta Miasta Krakowa. Zdobył również wiele prestiżowych nagród, włączając w to Nagrodę im. Stanisława Wyspiańskiego, przyznawana przez Radę Miasta Krakowa oraz samego Prezydenta Miasta.

Kontrowersje

Działalność Piotra Siekluckiego w obszarze adaptacji i reżyserii często prowadzi do licznych kontrowersji. Przykładem jest premiera spektaklu Lubiewo, opartego na głośnej powieści Michała Witkowskiego, która została przyćmięta doniesieniami mówiącymi o tym, że nie udało się znaleźć aktorów do odgrywania głównych ról w Krakowie. Powodem tego stanu rzeczy miała być rzekoma zbyt mocna narracja scenariusza.

Wielki skandal wybuchł również przy okazji przygotowywanego przez Siekluckiego spektaklu Dracula, inspirowanego dziełem Brama Stokera. W tej wersji z tekstami czerpano z pisarzy takich jak Markiz de Sade, Piero Paolo Pasolini oraz Maria Janion. Tego rodzaju podejście nie spotkało się z aprobatą kierownictwa kieleckiego teatru; dyrektor Piotr Szczerski zdecydował o zerwaniu współpracy z reżyserem zaledwie miesiąc przed premierą, nazywając adaptację „pozbawioną dramaturgii artystyczną hucpą”.

Decyzja Szczerskiego wywołała kolejne kontrowersje w środowisku teatralnym, co świadczy o podzieleniu opinii o twórczości Siekluckiego.

Ważniejsze spektakle

W dorobku artystycznym Piotra Siekluckiego znalazły się liczne spektakle, które w znaczący sposób wpłynęły na rozwój polskiego teatru.

  • 2007: Pijany na cmentarzu na podstawie Marka Hłaski, w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach,
  • 2008: Jaskinia filozofów, na podstawie dzieł Zbigniewa Herberta, Teatr Nowy w Krakowie,
  • 2008: Nocą na pewnym osiedlu, autorstwa Herberta Bergera, Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach,
  • 2008: Trans-Atlantyk, czyli antypolska robota, według Witolda Gombrowicza, Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach,
  • 2010: Kariera Nikodema Dyzmy, na podstawie Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach,
  • 2011: Pożegnanie jesieni, adaptacja dzieła Witkacego, Wrocławski Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego,
  • 2011: Lubiewo, na podstawie Michała Witkowskiego, Teatr Nowy w Krakowie.

Każde z tych przedstawień wyróżniało się unikalnym podejściem do materiału literackiego, co przyczyniło się do ich sukcesu.

Nagrody

Piotr Sieklucki zdobył liczne wyróżnienia w swoim dorobku artystycznym. Oto niektóre z jego najważniejszych nagród:

  • 2005: Został doceniony Nagrodą Mediów, która wyróżnia aktorów o silnej osobowości scenicznej, oraz otrzymał nagrodę w wysokości 100 euro od sponsora za rolę Ojca Laurentego w przedstawieniu „Romeo i Julia” Williama Szekspira, które odbyło się podczas Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi,
  • 2006: Teatr Nowy z Krakowa uzyskał nagrodę „za inicjatywę” za spektakle „Historie Petra Zelenki” oraz „Griga obchodzi imieniny” podczas X Ogólnopolskiego Festiwalu Komedii „Talia” w Tarnowie,
  • 2008: Otrzymał „Dziką Różę” dla najlepszego spektaklu sezonu 2007/2008 za „Trans-Atlantyk” w Teatrze im. Żeromskiego w Kielcach,
  • 2009: Nagroda „Dzika Róża” za najlepsze przedstawienie sezonu 2008/2009 za spektakl „Nocą na pewnym osiedlu” (Kielce),
  • 2021: Zdobył Nagrodę im. Stanisława Wyspiańskiego, przyznawaną przez Prezydenta Miasta Krakowa,
  • 2021: Otrzymał również nagrodę za reżyserię spektaklu „Kazik, ja tylko żartowałem” na Festiwalu Komedii Talia.

Przypisy

  1. Ryszard Kozik: Dziś prawdziwej cenzury już nie ma. Gazeta Wyborcza Kraków, 13.02.2012 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  2. Lidia Cichocka: Za ostre i za wulgarne. Echo Dnia, 10.02.2012 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  3. Kielce. Premiery „Drakuli” nie będzie. e-teatr, 10.02.2012 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  4. Jakub Wątor: Skandal w teatrze. Odbytnica na scenie nie przejdzie. Gazeta Wyborcza Kielce, 10.02.2012 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  5. Jakub Wątor: W Kielcach nie chcą Draculi, Sade’a i Siekluckiego. Gazeta Wyborcza Kraków, 11.02.2012 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  6. Dominika Bierczyńska: Lubiewo w Teatrze Małym – recenzja. plasterlodzki.pl, 06.02.2012 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  7. Magda Piekarska, Renata Radłowska, Ryszard Kozik: ‘Lubiewo’: Zagrają wrocławianie, bo krakowscy aktorzy nie chcieli. gazeta.pl, 20.10.2011 r. [dostęp 11.02.2012 r.]
  8. Julia Rup: Śmiech podszyty strachem. teatrakcje.pl, 13.11.2011 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  9. Krakowscy aktorzy przestraszyli się „Lubiewa”?. Gazeta Wyborcza Kraków, 19.10.2011 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  10. Niecodzienni. Piotr Sieklucki. dialogfestiwal.pl. [dostęp 19.02.2012 r.]
  11. Zaczęło się od skandalu – z Piotrem Siekluckim, Dyrektorem Teatru Nowego w Krakowie, rozmawia Olga Ptak. e-splot.pl, 01.08.2007 r. [dostęp 19.02.2012 r.]
  12. a b c d e Piotr Sieklucki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 19.02.2012 r.]

Oceń: Piotr Sieklucki

Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:20