Antoni Lesznowski, znany również jako Antoni Lesznowski Starszy, przyszedł na świat w 1769 roku we Wrocławiu. Był to człowiek o różnych talentach, pełniąc rolę właściciela oraz wydawcy, a także dziennikarza.
Jego najważniejszym osiągnięciem było zarządzanie Gazetą Warszawską, którą redagował i wydawał. Zmarł 23 sierpnia 1820 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie ważne dziedzictwo w polskiej prasie.
Pochodzenie i rodzina
Antoni Lesznowski, znany jako naturalny syn Antoniego Sułkowskiego, został zarejestrowany w dokumentach jako Antoni Lesznowski. Jego matką była Maria Alojza Hack, która odegrała ważną rolę w jego życiu.
W 1805 roku Lesznowski zawarł związek małżeński z wdową po typografie oraz księgarzu Tomaszu Le Brunie. Jego żona, Adelajda, była córką francuskiego artysty Nicolasa De Mimuid oraz Thérèse z domu Colmelet.
W wyniku tego związku para doczekała się trojga dzieci: córki Teresy oraz dwóch synów – Antoniego Leona Ignacego, który przyszedł na świat w 1815 roku, oraz Ludwika Mikołaja, który urodził się w 1818 roku.
Życiorys
Antoni Lesznowski, wybitna postać z końca XVIII i początku XIX wieku, swoją edukację rozpoczął pod okiem pijarów w Warszawie. W latach 1781-1786 uczęszczał do Szkoły Rycerskiej, gdzie kształcił się w duchu patriotyzmu oraz wartości obywatelskich. Po ukończeniu nauki przyjął tytuł kapitana, co znacząco wpłynęło na jego karierę zawodową. W 1791 roku uzyskał nobilitację, co otworzyło mu drzwi do dalszych działań.
W swoim zawodowym życiu Lesznowski zaangażował się w pracę przy Straży Praw, instytucji kluczowej dla rozwoju nowoczesnego prawa w Polsce. W 1794 roku był również wydawcą Gazety Wolnej Warszawskiej, a w tym samym czasie rozpoczął krótki epizod związany z redagowaniem Gazety Warszawskiej. Po kilku latach wrócił do wydawania tej ostatniej, a tytuł ten pozostawał w rękach rodziny Lesznowskich aż do 1909 roku.
Warto również zaznaczyć, że dzięki małżeństwu Lesznowski wszedł w posiadanie firmy księgarskiej, co pozwoliło mu na publikację książek skierowanych do młodzieży oraz literatury pięknej. Jego działalność wydawnicza miała istotny wpływ na rozwój czytelnictwa w Polsce.
Antoni Lesznowski odszedł z tego świata w roku 1820 i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim, a jego grób znajduje się w alei katakumbowej, oznaczony numerem 141 i 142.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: LESZNOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 29.01.2018 r.]
- A. Stępnik, M. Komolka, Lesznowski Antoni, [w:] Słownik biograficzny historii Polski, t. 2, red. J. Chodera, F. Kiryk, Wrocław 2005, Ossolineum, s. 847.
- J. Łojek, Lesznowscy, [w:] „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej”, 30, 1991, nr 3-4, s. 26-27.
- a b c ASC cyrkułu III miasta Warszawy, akta urodzeń 1815 nr 446, s. 174v; 1818 nr 273, s. 115v-116.
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Anna Łoś | Krzysztof Rześniowiecki (dziennikarz) | Olgierd Pisarenko | Radomir Wit | Elżbieta Wroniewska-Rejf | Piotr Sobczyński | Piotr Gociek | Seweryn Blumsztajn | Stefan Bratkowski | Tadeusz Deszkiewicz | Andrzej Sikorski (himalaista) | Ewa Stankiewicz | Tomasz Kizny | Małgorzata Domagalik | Anna Fastnacht-Stupnicka | Radosław Miszczak | Piotr Czerkawski | Tomasz Swędrowski (dziennikarz) | Julita Karkowska | Romuald LazarowiczOceń: Antoni Lesznowski (1769–1820)