Tana Kaleya, właściwie Rosemarie Gertrud Kaleja, to postać o bogatej i różnorodnej twórczości, która wzbogaciła zarówno polską, jak i francuską kulturę. Urodziła się 26 lutego 1939 roku we Wrocławiu, a jej życie zakończyło się 9 grudnia 2015 roku w Carcassonne.
Znana była jako utalentowana reżyserka, scenarzystka oraz fotografka, której prace szczególnie skupiały się na przedstawieniach aktów, ukazujących postaci związane ze światem sztuki w latach 70. i 80. XX wieku. Jej unikalna estetyka oraz sposób wyrażania sztuki przez medium fotografii przyczyniły się do jej rozpoznawalności w środowisku artystycznym.
Życiorys
Tana Kaleya przyszła na świat 26 lutego 1939 roku we Wrocławiu. W wyniku wybuchu II wojny światowej, została umieszczona w żeńskim klasztorze, gdzie spędziła część swojego dzieciństwa. Po zakończeniu wojny, w sytuacji, gdy rodzice pozostali nieodnalezieni, otrzymała możliwość wyjazdu do wuja w Wiedniu, co umożliwiło jej dalszy rozwój.
W stolicy Austrii pracowała jako księgarz, jednak szybko pojawiła się jej ambicja, by spróbować swoich sił jako modelka, najpierw w Berlinie, a potem w Monachium. Pracując w Monachium, zaczęła współpracować z pisarzem Ivar F. Lissnerem, co pozwoliło jej zaangażować się w dziennikarstwo oraz tworzenie komiksów dla dzieci. Nowe horyzonty otworzyły się przed nią, gdy przeniosła się do Paryża, gdzie postanowiła pisać powieści.
Wkrótce po zakupie aparatu fotograficznego Tana zdecydowała się zostać fotografem. Jej talent rozwijał się w zastraszającym tempie, a w jej twórczości pojawiły się także obrazy, które wykonywała wspólnie z argentyńską surrealistką, Leonorą Fini.
Podjęła się tworzenia męskich aktów, co stało się jej znakiem rozpoznawczym. Metodologia pracy Kaleyi obejmowała spędzanie z modelami długich sesji, co skutkowało niezwykle intymnymi i wysublimowanymi zdjęciami. Jej fotografie regularnie pojawiały się w uznawanych czasopismach, takich jak francuskie „Zoom” czy amerykańska „Viva”. W 1975 roku opublikowała swoją monografię fotograficzną „Hommes”, w której zawarła portrety takich osobistości jak Frédéric Mitterrand, Rudolf Nuriejew czy Terence Stamp. Leonora Fini była odpowiedzialna za stworzenie portretu autorki na okładkę tego albumu.
Wkrótce po sukcesie monografii, postanowiła wyjechać do Indii, gdzie miała spotkać się z ważną postacią duchową – Bhagwanem Shree Rajneeshem, popularnie znanym jako Osho. Przyjęła tam imię Ma Deva Tanmayo i pracowała nad książką dotyczącą swojego guru.
Kiedy wróciła z Indii w 1983 roku, stworzyła scenariusz i wyreżyserowała film erotyczny „Femmes”, w którym wystąpili Helmut Berger oraz Alexandra Stewart. Choć początkowo film nie odniósł sukcesu komercyjnego, z czasem zaczął być doceniany na festiwalach filmowych.
W 1988 roku, we współpracy z Leonorą Fini, wydała album „Chats d’ateliers”, w którym znalazły się zdjęcia kotów. Dzięki sukcesowi tej publikacji, osiedliła się na malowniczym południu Francji.
Unfortunately, w 2005 roku doznała udaru, który poważnie wpłynął na jej zdolności komunikacyjne, a kolejny udar, który miał miejsce w 2015 roku, zakończył jej życie. Jej twórczość, w tym fotografie, znalazły się w wielu prestiżowych kolekcjach, jak choćby w Rijksmuseum oraz Museum of Fine Arts w Houston.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Elżbieta Golińska | Justyna Wasilewska | Michał Witkowski | Damian Nenow | Mariola Kukuła | Piotr Lewowicki | Monika Mazur | Piotr Dziubek | Bartosz Dziedzic (producent muzyczny) | Christos Mandzios | Janusz Góralski | Rudolf Freitag | Lech Mrożek | Monika Węgiel | Michał Staszczak (rzeźbiarz) | Antonina Grzegorzewska | Dariusz Szermanowicz | Witold Liszkowski | Baladine Klossowska | Karolina MuszalakOceń: Tana Kaleya