Dolnośląskie Centrum Chorób Płuc we Wrocławiu

Obiekty edukacyjne i naukowe

Dolnośląskie Centrum Chorób Płuc we Wrocławiu, znane również jako DCChP, to placówka medyczna o specjalizacji pulmonologicznej, która odgrywa kluczową rolę w opiece nad pacjentami cierpiącymi na schorzenia płucne.

Szpital ten znajduje się w dogodnej lokalizacji, przy ulicy Grabiszyńskiej we Wrocławiu, co zapewnia łatwy dostęp do świadczonych przez niego usług zdrowotnych.

Historia

Historia szpitala Zakonu Sióstr Elżbietanek jest osiemnastowieczną opowieścią o rozwoju i adaptacji. Pierwsza lokalizacja instytucji przy ul. św. Antoniego 26-34 nie zapewniała wystarczająco miejsca, co skłoniło do podjęcia decyzji o budowie nowego obiektu. W latach 1893-1896 na podstawie projektu Josepha Ebersa, a kosztami zajęły się elżbietanki oraz biskupi Herzog i Kopp, powstał nowy ceglany gmach w stylu neogotyckim, mogący pomieścić 250 pacjentów. Kompleks posiadał charakterystyczny kształt U, z długim dwupiętrowym budynkiem zlokalizowanym równolegle do ul. Grabiszyńskiej oraz dwoma krótszymi skrzydłami, które przylegały do głównej budowli.

We wnętrzu dziedzińca stał również oddzielny parterowy budynek, przeznaczony dla pacjentów z chorobami zakaźnymi, który obecnie jest już nieistniejący. Nieregularny, zamknięty czworobok przylegających budowli stanowił zaplecze szpitalne, a w skład obiektu wchodziły kościół oraz klasztor elżbietanek. Przed placówką oraz na zapleczu utworzono tereny zielone dla chorych. Szpital rozpoczął działalność w czerwcu 1896 roku, a jego oferta skierowana była na różne oddziały, w tym internistyczny, chirurgiczny, laryngologiczny, ginekologiczny oraz okulistyczny. Pacjenci bez nadziei na powrót do zdrowia byli kierowani do filii znajdującej się przy ul. św. Antoniego.

W 1912 roku, w celu rehabilitacji pacjentów, Elżbietanki nabyły dom w Małkowicach, który przekształcono w duży ośrodek, później także w dom spokojnej starości. Historia szpitala nie była jednak wolna od tragedii; w 1923 roku doszło do niszczącego pożaru, który strawił dach budynku. W trakcie oblężenia Wrocławia w marcu 1945 roku, niemieckie wojsko zniszczyło znaczną część wyposażenia, a pacjenci i personel zostali ewakuowani w głąb niemieckich pozycji obronnych. Po zakończeniu II wojny światowej, zdecydowana większość sióstr elżbietanek wyjechała do Niemiec, pozostawiając jedynie 25 sióstr, z których ostatnie również opuściły Polskę w 1962 roku.

W lipcu 1945 roku, szpital został przejęty przez polskie władze, zmieniając nazwę na Miejski Szpital Sióstr Elżbietanek. W 1950 roku zlikwidowane zostały oddziały internistyczny i ginekologiczny, a w ich miejsce powołano Szpital Przeciwgruźliczy im. Kazimierza Dłuskiego. W kolejnych latach, w latach 1973-1974, szpital przekształcił się w Dolnośląski Zespół Przeciwgruźliczy i Chorób Płuc, a potem w Wojewódzki Specjalistyczny Zespół Gruźlicy i Chorób Płuc. Również w 1983 roku powstała Katedra i Klinika Chirurgii Klatki Piersiowej Akademii Medycznej, a od 1984 roku dostępna była Klinika Gruźlicy i Chorób Płuc Akademii Medycznej we Wrocławiu. W 2002 roku szpital otrzymał nową nazwę – Dolnośląskie Centrum Chorób Płuc we Wrocławiu, a w 2008 roku do placówki dołączono Zespół Szpitalny Chorób Płuc Opieki Długoterminowej w Obornikach Śląskich.

Warto również wspomnieć, że szpital Elżbietanek był obiektem wielu pocztówek wydanych w 1898 roku oraz w czasie XX wieku, w tym okresie przed pierwszą wojną światową.

Struktura

Dolnośląskie Centrum Chorób Płuc cechuje wyrafinowana struktura organizacyjna, która skupia różnorodne oddziały, każdy z nich pełni unikalne i istotne funkcje w procesie diagnostyki i leczenia pacjentów. W ramach tego centrum znajdują się:

  • Izba Przyjęć,
  • Oddział Chirurgii Klatki Piersiowej, znany jako Wrocławski Ośrodek Torakochirurgii,
  • Oddział Chorób Wewnętrznych IV,
  • Oddział Gruźlicy i Chorób Płuc V wraz z pododdziałem intensywnego nadzoru pulmonologicznego,
  • Oddział Gruźlicy i Chorób Płuc Kliniczny VIA, który jest połączony z Katedrą i Kliniką Pulmonologii i Nowotworów Płuc,
  • Oddział Gruźlicy i Chorób Płuc VIB,
  • Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii „R”,
  • Oddział Onkologii Klinicznej VII,
  • Blok Operacyjny.

Warto również wspomnieć o placówce zamiejscowej w Obornikach Śląskich, która obejmuje:

  • Oddział Gruźlicy i Chorób Płuc I, posiadający pododdział gruźlicy prątkującej,
  • Oddział Gruźlicy i Chorób Płuc II,
  • Zakład Pielęgnacyjno–Opiekuńczy.

Przypisy

  1. a b Prezentacja. [dostęp 19.02.2018 r.]
  2. a b Historia. [dostęp 19.02.2018 r.]
  3. a b Struktura organizacyjna. [dostęp 19.02.2018 r.]
  4. Kraska-Lewalski A.: Wizerunki szpitala, klasztoru i kościoła p.w. św. Elżbiety Węgierskiej we wrocławskich zbiorach, w: Żerelik & Maliniak s. 227-229
  5. Głowiński T.: Kościół i parafia św. Elżbiety w czasie II wojny światowej i podczas oblężenia Festung Breslau (1939-1945), w: Żerelik & Maliniak s. 31
  6. Błaszczyk T.: Dzieje Parafii Świętej Elżbiety do końca II wojny światowej. W: Żerelik & Maliniak s. 15, 16
  7. Brzezicki S.: Architekt i kościół (wokół architektury kościoła św. Elżbiety). W: Żerelik & Maliniak s. 187
  8. Nowak L.: Z dziejów zakonu elżbietanek (Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety Trzeciego Zakonu Regularnego Świętego Franciszka) ze szczególnym uwzględnieniem domu wrocławskiego, w: Żerelik & Maliniak s. 139
  9. Wójtowicz M.: Dwa szpitale wrocławskich elżbietanek - tradycja i nowoczesność, w: Żerelik & Maliniak s. 150, 154, 155
  10. Wójtowicz s. 158, w: Żerelik & Maliniak
  11. Wójtowicz s. 159 podaje, że budowlę ukończono w 1895, a otwarto rok później
  12. Wójtowicz s. 159 - 162 i ryc. 99 w: Żerelik & Maliniak
  13. Wójtowicz s. 162, ryc. 60 w: Żerelik & Maliniak
  14. Wójtowicz s. 162 zamiast oddziału internistycznego wymienia oddział chorób wewnętrznych
  15. Nowak s. 139, w: Żerelik & Maliniak
  16. Nowak s. 142, w: Żerelik & Maliniak
  17. Nowak s. 143, 145, w: Żerelik & Maliniak

Oceń: Dolnośląskie Centrum Chorób Płuc we Wrocławiu

★★★★★
Średnia ocena:4.56 Liczba ocen:23