Ryszard Tarasiewicz

---

Kariera piłkarska

Ryszard Tarasiewicz to piłkarz, który zyskał uznanie w świecie sportu, będąc wychowankiem Śląska Wrocław. Jego talent ujawnił się przede wszystkim podczas występów na pozycji pomocnika, gdzie jego umiejętności przyciągnęły uwagę wielu kibiców i ekspertów. W barwach drużyny Wojskowych, z którą był związany do 1989 roku, rozegrał imponujące 214 meczów ligowych, w których zdobył 56 bramek. W 1987 roku Tarasiewicz zdołał sięgnąć po Puchar Polski oraz Superpuchar Polski, co stanowiło szczyt jego kariery w polskiej lidze.

Jego strzały z rzutów wolnych były prawdziwym znakiem firmowym, a bramkarze często nazywali je „spadającym liściem dębu”, ze względu na ich niezapomnianą trajektorię. Po udanych latach w Polsce, postanowił spróbować swoich sił w zagranicznych klubach. Zdobywał doświadczenie grając w szwajcarskich oraz francuskich drużynach, takich jak Neuchâtel Xamax w latach 1989-1990, AS Nancy w latach 1990-1992, a następnie RC Lens (1992-1994) oraz RC Besançon (1994-1995). Jego przygoda z piłką nożną zakończyła się w norweskim FK Sarpsborg, gdzie w 1997 roku, w wieku 35 lat, podjął decyzję o zakończeniu kariery sportowej.

Kariera reprezentacyjna

Ryszard Tarasiewicz, uznawany za jednego z kluczowych graczy swojej epoki, reprezentował Polskę w latach 1984–1991, podczas tego okresu biorąc udział w 58 meczach i zdobywając 9 bramek.

Jednym z najważniejszych momentów w jego karierze było uczestnictwo w mistrzostwach świata w 1986 roku w Meksyku. Tam wystąpił w meczu 1/8 finału, w którym Polska zmierzyła się z Brazylią. Niestety, spotkanie zakończyło się porażką 0:4.

Warto zaznaczyć, że w trakcie tego meczu to właśnie faul Tarasiewicza na Carece doprowadził do podyktowania rzutu karnego, a Canarinhos wykorzystali tę szansę, zdobywając w ten sposób pierwszego gola w meczu.

Kariera trenerska

W 2004 roku, po powrocie do Polski, Ryszard Tarasiewicz, pomimo ograniczonego doświadczenia na stanowisku trenerskim, został szkoleniowcem Śląska Wrocław. Pod jego kierownictwem drużyna z Wrocławia osiągnęła awans do II ligi. Niestety, po zakończeniu sezonu 2005/06, w wyniku sporów z ówczesnym właścicielem klubu, Edwardem Ptakiem, zrezygnował z pracy i wyraził chęć objęcia posady selekcjonera młodzieżowej reprezentacji Polski.

Rok później, w sezonie 2006/07, objął stanowisko trenera II-ligowej Jagiellonii Białystok, jednak z przyczyn niezidentyfikowanych, został zwolniony w trakcie rundy wiosennej. 19 czerwca 2007 roku podpisał umowę, aby ponownie stać na czele Śląska Wrocław, a 4 lipca związał się kontraktem na dwa sezony. W pierwszym z nich, 2007/08, wprowadził klub z II ligi do ekstraklasy, co czyniło go pierwszym trenerem w historii, który osiągnął dwa awanse z tą drużyną.

W następnym sezonie zajął 6. miejsce w Ekstraklasie, a także zdobył Puchar Ekstraklasy, co było znaczące, jako że była to pierwsza nagroda klubowa po długich 22 latach, licząc od pamiętnego Superpucharu Polski z 1987 roku, który zdobył jeszcze jako zawodnik.

7 listopada 2011 roku, jako nowy trener ŁKS Łódź, objął to stanowisko po odejściu Michała Probierza. Podpisał umowę do końca sezonu 2011/2012, jednak w styczniu 2012 podjął decyzję o rozwiązaniu kontraktu z powodu problemów organizacyjnych w klubie.

10 kwietnia 2012 roku związał się z Pogonią Szczecin, z którą zdołał osiągnąć awans do Ekstraklasy. Po tym sezonie, 6 czerwca 2012, zakończył współpracę z tę drużyną. 27 kwietnia 2013 podpisał nową umowę z Zawiszą Bydgoszcz, przejmując rolę od Jurija Szatałowa, a jego pierwsze działania przyniosły natychmiastowe efekty, kończąc złą passę czterech meczów bez zwycięstwa.

Na koniec sezonu zdobył z Zawiszą mistrzostwo I ligi oraz wywalczył awans do Ekstraklasy. 2 maja 2014 roku doprowadził Zawiszę do pierwszego triumfu w historii klubu w Pucharze Polski, wygrywając w finale z Zagłębiem Lubin po emocjonującej serii rzutów karnych (6:5), w meczu, który odbywał się na Stadionie Narodowym w Warszawie, z udziałem 37 120 kibiców. Po zakończeniu sezonu w 2014 roku, nie przedłużył umowy z Zawiszą.

Od 17 czerwca 2014 roku pełnił rolę trenera Korony Kielce, podpisując roczną umowę, która wygasła 10 czerwca 2015. Od 24 sierpnia 2015 kontynuował swoją karierę w Miedzi Legnica, jednak 5 czerwca 2017 roku klub Miedź Legnica ogłosił zakończenie współpracy.

11 października 2017 roku objął stanowisko trenera GKS Tychy, jednak 8 marca 2020 roku klub poinformował o zakończeniu współpracy. Od 19 października 2021 do 14 listopada 2022 roku pełnił obowiązki trenera Arki Gdynia. W dniu 12 kwietnia 2024 roku, Ryszard Tarasiewicz został nowym szkoleniowcem Kotwicy Kołobrzeg.

Sukcesy

Zawodnicze

Śląsk Wrocław

W trakcie swojej kariery sportowej, Ryszard Tarasiewicz odniósł znaczące sukcesy z klubem Śląsk Wrocław. W 1987 roku zdobył Puchar Polski, a także w tym samym roku zyskał uznanie jako zwycięzca Superpucharu Polski.

Trenerskie

Kotwica Kołobrzeg

Wyniki jego pracy w roli trenera również zasługują na uwagę. W 2024 roku doprowadził zespół Kotwica Kołobrzeg do awansu do 1 ligi, co było znaczącym wydarzeniem w historii klubu.

Śląsk Wrocław

Jako trener Śląska Wrocław, Tarasiewicz zrealizował awans do ekstraklasy w 2008 roku, a rok później świętował sukces w postaci Pucharu Ekstraklasy w 2009 roku, co wzmocniło jego reputację jako skutecznego lidera.

Zawisza Bydgoszcz

Nie można pominąć jego osiągnięć z Zawiszą Bydgoszcz, gdzie prowadził drużynę do zdobycia Pucharu Polski w 2014 roku oraz awansu do ekstraklasy w 2013 roku, co uwydatnia jego wszechstronność i umiejętność pracy w różnych warunkach.

---

Oceń: Ryszard Tarasiewicz

---