Lesław Ćmikiewicz


Lesław Ćmikiewicz, urodzony 3 maja 1947 roku, znany również jako pięć dni później, ponieważ według urzędowych dokumentów jego data urodzenia to 25 sierpnia 1948 roku, to postać o głębokim śladzie w polskim sporcie.

Urodził się we Wrocławiu i zasłynął zarówno jako piłkarz, jak i trener, łącząc swoje życie zawodowe z pasją do futbolu.

Kariera piłkarska

Lesław Ćmikiewicz był utalentowanym pomocnikiem, którego kariera piłkarska rozpoczęła się w Lotniku Wrocław, gdzie spędził lata 1960–1965. Po tym okresie, jego ścieżka zawodowa prowadziła przez różne kluby, w tym Śląsk Wrocław, gdzie grał w latach 1965–1970, oraz Legię Warszawa w latach 1970–1979. Po powrocie z krajowych boisk, spróbował swoich sił w Stanach Zjednoczonych, grając m.in. w New York Arrow (1980) oraz Chicago Horizon (1980-1981).

Najwięcej sukcesów Lesław odniósł z warszawską Legią, gdzie wystąpił w 226 meczach, zdobywając 14 bramek. Z Legią dokonał znaczących rzeczy: osiągnął Wicemistrzostwo Polski w 1971, zdobył Puchar Polski w 1973 i 1980 roku oraz dotarł do ćwierćfinału Pucharu Europy w 1971. W trakcie kariery pełnił też zaszczytną funkcję kapitana drużyny, co świadczy o jego przywódczych umiejętnościach.

Na poziomie międzynarodowym, Lesław Ćmikiewicz wystąpił 57 razy w barwach reprezentacji Polski w latach 1970–1979. Swoje największe osiągnięcia w tej kadrze udokumentował zdobywając dwa medale olimpijskie: złoty podczas Igrzysk w Monachium w 1972 roku oraz srebrny w Montrealu w 1976. Dodatkowo, uczestniczył w Mistrzostwach Świata w RFN w 1974 roku, gdzie drużyna narodowa, kierowana przez Kazimierza Górskiego, zajęła trzecie miejsce, co było jednym z największych sukcesów w historii polskiej piłki nożnej.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery na boisku, Lesław Ćmikiewicz rozpoczął nowy rozdział w swoim życiu, decydując się na pracę jako trener. Początkowo wspierał Kazimierza Górskiego w Legii w latach 1981–1982. Jego następne kroki prowadziły do prowadzenia różnych drużyn, w tym Motor Lublin, Stal Rzeszów, Górnika Zabrze, Hutnika Kraków, Pogoń Szczecin, Gwardię Warszawa oraz RKS Radomsko.

W latach 1989–1993 był asystentem selekcjonera reprezentacji Polski, Andrzeja Strejlaua. Samodzielnie objął stery drużyny narodowej w trzech ostatnich meczach eliminacyjnych do Mistrzostw Świata, które miały miejsce jesienią 1993 roku. Jako selekcjoner młodzieżowej reprezentacji Polski pracował w latach 1999–2001, osiągając 1/8 finału Młodzieżowych Mistrzostw Europy. Ponadto, współpracował z Stefanem Majewskim w Amice Wronki od 2003 do 2004 roku.

Lesław Ćmikiewicz przez kilka lat był także asystentem Kazimierza Górskiego w drużynie oldbojów „Orły Górskiego”, gdzie miał szansę pracować z doświadczonymi piłkarzami. Prowadził również wiele drużyn w meczach pokazowych oraz brał czynny udział w organizowaniu turniejów dla drużyn dziecięcych i szkolnych, podkreślając swoje zaangażowanie w rozwój młodych talentów w Polsce.

W rundzie jesiennej sezonu 2005/2006 Lesław Ćmikiewicz zajął się prowadzeniem trzecioligowego klubu piłkarskiego Tur Turek. Niestety, zrezygnował z tej funkcji 26 kwietnia 2006 roku po przegranym meczu ze Zdrojem Ciechocinek. Od 2 października 2006 roku pełnił rolę II trenera w Cracovii.

W 2014 roku został członkiem Klubu Wybitnego Reprezentanta. Ponadto, był zaangażowany w kampanię prezydencką Bronisława Komorowskiego w 2015 roku, gdzie zasiadał w honorowym komitecie poparcia, potwierdzając swoje zainteresowanie sprawami społecznymi i politycznymi w Polsce.

Odznaczenia i wyróżnienia

Lesław Ćmikiewicz, znany ze swojej działalności oraz osiągnięć, był wielokrotnie wyróżniany za swoje zasługi. Poniżej przedstawiamy listę nagród i odznaczeń, które otrzymał podczas swojej kariery:

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2001),
  • Złoty Krzyż Zasługi (1972),
  • Złota Odznaka PZPN (1972),
  • Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (2011).

Przypisy

  1. a b Lesław Ćmikiewicz – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 31.01.2023 r.]
  2. Legenda reprezentacji: kadra Nawałki niczego wielkiego nie osiągnęła. firsteleven.com. First Eleven, 02.03.2017 r.
  3. Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista. dziennik.pl, 16.03.2015 r. [dostęp 21.03.2015 r.]
  4. Nowi członkowie Klubu Wybitnego Reprezentanta [dostęp 16.10.2014 r.]
  5. Nagrody m.st. Warszawy przyznane w 2011 roku. Urząd m. st. Warszawy, 16.06.2011 r. [dostęp 02.07.2012 r.]
  6. Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23.09.1972 r.
  7. Sport. 10.09.1972 r. – Dniem Polskiego Piłkarza. „Nowiny”. Nr 263, s. 2, 21.09.1972 r.
  8. M.P. z 2002 r. nr 3, poz. 53.

Oceń: Lesław Ćmikiewicz

Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:13