Mariusz Buś


Mariusz Buś, urodzony 25 marca 1970 roku we Wrocławiu, to znany polski szachista, który uzyskał tytuł mistrza międzynarodowego w 1991 roku.

Jego osiągnięcia w świecie szachów czynią go istotną postacią w tej dyscyplinie w Polsce.

Kariera szachowa

W 1988 roku Mariusz Buś zdołał zdobyć brązowy medal podczas mistrzostw Polski juniorów do 19 lat, które miały miejsce w Wągrowcu. To był znaczący moment w jego karierze szachowej, a równocześnie zajął III miejsce w prestiżowym międzynarodowym turnieju w Bytomiu.

W 1990 roku zdobył I-IV miejsce w Taastrup, uczestnicząc w turnieju B, razem z innymi znakomitymi szachistami, w tym z Zbigniewem Jaśnikowskim. Kolejny krok w jego karierze to 1993 rok, kiedy to uplasował się na IV-V miejscu w otwartym turnieju Obro odbywającym się w Kopenhadze. Natomiast już rok później, w 1994, zdołał triumfować w turnieju open w Warszawie, wspólnie z Klaudiuszem Urbanem.

W 1995 roku osiągnął I miejsce w turnieju w Legnicy. W barwach klubu AZS Politechnika Wrocław, Mariusz Buś dwukrotnie zdobył medale drużynowych mistrzostw Polski: srebrny medal w Suwałkach w 1999 roku oraz brązowy medal w Bydgoszczy w 1990 roku.

Najwyższą formę w swojej karierze osiągnął 1 stycznia 1991 roku, kiedy to uzyskał ranking 2420 punktów, co pozwoliło mu na zajęcie współdzielonego 10-11 miejsca wśród najlepszych polskich szachistów. Niestety, od 2001 roku nie brał już udziału w szachowych turniejach klasyfikowanych przez Międzynarodową Federację Szachową.

Przypisy

  1. benoni.de/schach/elo: Bus, Mariusz. [dostęp 20.04.2009 r.]
  2. FIDE rating history :: Bus, Mariusz

Oceń: Mariusz Buś

Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:21