Jolanta Sekulak-Szymańska

Córka Mariana i Marii ze Skrzyszewskich, Jolanta swoją edukację zakończyła w 1981 roku, uzyskując dyplom technika ekonomisty w wrocławskim Liceum Ekonomicznym. Rozpoczęła swoją przygodę z hokejem w 1973 roku, dołączając do zespołu juniorskiego Sparty Wrocław, a później rozwijając swoje umiejętności w klubie Polar Wrocław. Jej kariera jest nierozerwalnie związana z tym zespołem, gdzie odniosła wiele sukcesów, zdobywając cztery tytuły mistrzyni Polski na otwartym stadionie (w latach 1979, 1980, 1981, 1982) oraz cztery tytuły halowe (1977, 1978, 1979, 1981).

Jako zawodniczka, występowała głównie na pozycji obrony lub pomocy. W historii polskiego hokeja na trawie, Jolanta zaliczana jest do jednej z najbardziej wyróżniających się postaci, zwłaszcza w pierwszych latach funkcjonowania reprezentacji narodowej. Uczestniczyła w debiutanckim meczu drużyny narodowej, który miał miejsce 5 września 1977 roku w Zlate Moravce, gdzie Polki zmierzyły się z Czechosłowacją i niestety zakończyły mecz z wynikiem 0:12 na swoją niekorzyść.

Jednak największym osiągnięciem jej kariery była uczestnictwo w igrzyskach olimpijskich w 1980 roku w Moskwie, gdzie brała udział w historycznym meczu otwarcia przeciwko Zimbabwe - był to bowiem debiut kobiecego hokeja na trawie w igrzyskach olimpijskich. Reprezentacja Polski zakończyła rywalizację na szóstym miejscu spośród sześciu startujących drużyn.

W 1980 roku Jolanta Sekulak-Szymańska została uhonorowana tytułem Mistrzyni Sportu, co stanowi zwieńczenie jej wieloletnich, ciężkich treningów i osiągnięć. Warto dodać, że hokej na trawie był także pasją jej męża, Krzysztofa Szymańskiego, który grał w barwach Budowlanych Wrocław. Para wychowuje dwie córki, Katarzynę i Kamilę, które z pewnością mogą być dumne z osiągnięć swojej matki.